Nie wiem co sie ze mna dzieje:(

Od kilku dobrych miesiecy chodzi za mna pragnienie posiadania drugiego dziecka..Nasza córeczka ma już 4 latka wiec sadze ze to by był odpowiedni moment...ale jest jedno ale...Mój partner chyba sam nie wie czego chce ostatnio sam sie pytal czy bym chciala mowil nawet naszej corce ze bedzie miala braciszka...potem zmienia zdanie mowi ze ja kolejne 4 lata bede w domu siedziala a on bedzie charowal...mieszkamy za granica wiec finansowo bysmy podolali.Dodam ze nie siedzialam w domu cale 4 lata tak jak on mowi bo w Polsce pracowałam teraz jestem tutaj 8 miesiecy i jak narazie zajmuje sie dzieckiem, jestesmy tu sami wiec nie ma nawet kto sie nia zajac. Robi mi tylko zludne nadzieje ktore mnie bola...tak bym chciala bardzo...mam dola...placze...nie wiem co mi jest...moze wyda sie wam to glupie ale tak poprostu czuje. Sama jestem jedynaczka i wiem jakie to zrobane zycie,bynajmniej dla mnie takie bylo.Próbowałam już isc na kompromis z nim...On sie zajmie dziecmi a ja pojde pracowac...ale tak tez zle...sama nie wiem czego on chce..jak go przekonac? nie chce stosowac zadnych sztuczek,nie chce wywierac na nim presji ale juz na samym poczatku ustalilismu ze 4 lata po urodzeniu malej bedziemy sie starac o jeszcze jedno...przepraszam za haos ale emocje biora góre:(