Czy ja zakochałam się w Portugalczyku?

Bo taki asystent z Portugalii do naszej szkoły przyjechał i z jakieś rok temu przemawiał na sali gimnastycznej na początku roku szkolnego: Będę waś ucił Wf-u. On taki czarny (ale nie aż taki). Jak kiedyś po Wf-ie musieliśmy iść po klucze na sale gimnastyczną i on obok nas stał. Ja go rozpoznałam. On wygląda jakby miał gdzieś około 30 lat. I nie jestem pewna, ale rozmawiał z taką panią od WF i chyba na mnie wskazał i coś potem mówił. Od tej pory jakoś zaczął się pokazywać. Ja kiedyś krzyczę do Olki żeby przyszła: Ola chodź! A ten Portugalczyk idzie i się odwraca i się patrzy na mnie. I jak go zobaczyłam na sali gimnastycznej, (bo musieliśmy kibicować innym klasom) to od tego momentu dostałam mocnego stresu. I wczoraj były zawody na boisku szkolnym (z okazji Dnia Dziecka) był tam i prowadził Portugalczyk zawody pink-ponga i ( jeżeli jak ktoś upuści i piłeczka spadnie przegrywamy, trzeba jak najdłużej odbijać) i ja byłam z Olą na rzucaniu kółeczek do miejsca, to taki jeden z mojej klasy mówi żebyśmy na ten ping-pong poszły. No i poszłyśmy. Ja chyba się stresowałam najwięcej (myślałam że jak będzie moja kolej to dostanę srania przez tego Portugalczyka), przeżyłam. Dzisiaj byłam na obronię na hokeju i stał tam niedaleko i patrzę i w moim kierunku idzie. Wystraszyłam się, ale się zawrócił. A dziś szłam obok stołówki i rozmawia z jakoś nauczycielką i tam była grupa dzieci i musiałyśmy z Oluśką je ominąć i przejść obok tego Portugalczyka. Potem były zajęcia z pedagog i ja się pytam czy wie pani, że Portugalczyk uczy w naszej szkole, a pani że wie, a taka jedna z mojej klasy że jej koleżanka zakochała się w nim.