Zła Matka

Mam 18 lat i nie mogę wytrzymać z moją matką. Już przestało mnie to dziwić, że jestem chamem, jak mój tatuś, który się z nią rozwiódł, bałaganiarz, sk**wiel, żadna dziewczyna mnie nie będzie chciała, terroryzuje rodzinę, niszczę ją, mam się wyprowadzić. Najgorsze jest to, że mówi iż to moja wina, że na mnie krzyczy. Bez względu na porę dnia poniża mnie, a najgorzej jest wieczorami. Mogę siedzieć w pokoju i nic nikomu nie wadzić, a i tak przyjdzie i mnie poniża. W pracy i przy innych milutka, a do mnie diabeł. Czasami nawet rzuca się na mnie z pięściami, a wychodzi na to, że na nią napadłem. Wtedy zaczyna się piekło, Trzyma się, np. za rękę kładzie na podłogę i woła na cały głos rodziców (mieszkam z dziatkami). Potem parzą się na mnie jak na mordercę. Tak mi przykro, bo jestem jej synem, a trudno to pewnie niektórym uwierzyć, NIGDY nie powiedziała do mnie mama, że mnie kocha, staram się itp. Głupio to pewnie brzmi ale wychowywałem się bez ojca i miałem tylko mamę. To okropne. Nie mogę już wytrzymać, przez stres straciłem poczucie rzeczywistości. A jestem dopiero w drugiej technikum! Boję się, że zryje mi to psychikę totalnie i skończę w wariatkowie. Ale co mam zrobić? Uciec? Zakapować własną matkę? Sam nie wiem...

Do psychologa idź, on ci pomoze nabrac takiego stosunku do matki zeby ci za bardzo beretu nie zryła. Mam znajomego ktory miał ojca niszczacego cała rodzine. Matka w cięzkiej depresji nie była w stanie go obronic a on w twoim wieku poszedł do poradni i nie jest oazą spokoju ale jest w stanie funkcjonowac normalnie. A zanim tam poszedł to był kibolem i bał udział we wszystkich mozliwych bójkach żeby tylko odreagowac sytuacje w domu.