rodzice mnie demotywuja i we mnie nie wierzą. Co robic?

siemano, mam 19 lat i wybieram się na studia.. marzy mi się warszawa i ambitny kierunek, chciałabym też iść do pracy, ale rodzice ciągle mi mówią ze sobie nie dam rady.. Ja w siebie wierze, ale takie ich pieprzenie mi nie pomaga.. co prawda studiowałam już pół roku - kulturoznawstwo w bydgoszczy- ale sami wiecie jaka praca po takim kierunku.. wiec zdecydowałam się na zmiane. mam brnąć dalej w swoich planach? oni chcą mnie skutecznie do warszawy zniechęcić..

a jakiż to wspaniały kierunek w tej Warszawie zamierzasz studiować?

Nie słuchaj kochana. Ja też tak miałam, skończylam kierunek, który mnie zupełnie nie interesuje i teraz nie mam pracy :( Nie chce powiedziec ze to wina rodziców, ale wolałabym zeby czasem dali mi pomyśleć samej, nauczyc się na własnych błędach,a teraz mogę już tylko załowac ze nie spróbowałam.

realizacje produkcji filmowej i tv

moze hmm no ja właśnie już pokutuje to kulturoznawstwo.. rodzice teraz myślą ze pewnie znowu zrezygnuje itd.. aż mi się ryczeć chce jak musze z nimi o tym gadać

Rzucaj kulturoznawstwo jeśli się w tym nie widzisz! Najgorsze co można to robić to czego się nie lubi. Ale najpierw spróbuj się dostać na ten kierunek. Jak się dostaniesz to szukaj pracy. Przez wakację możesz pokombinowac. MAsz oszczędności? Moze wyjedz na miesiac-dwa za granice, troche zarób na początek. A moze rodzice jak zobaczą ze się starasz (ze się dostalas na studia do Wawy) to zmienią zdanie i zaczną Cię wspierac, kto wie? ;) I realizuj swoje marzenia póki jesteś jeszcze młodziutka :)

moze hmm ale mnie podniosłaś na duchu, dziekuje! nie mam oszczędności, ale w wakacje mam zamiar zarobić na dobry start. Nie mam pojecia czy oni mnie zaczną wspierać, ale po tym co mi powiedziałaś to już nawet mi na tym chyba nie zależy :) w końcu to moja przyszłość i chyba powinnam o nią walczyć:) dzięki kochana