Chyba jestem niezrównoważona psychicznie

raz się śmieję, raz płaczę, raz mam dołka, raz jest dobrze, wszystko mnie denerwuje aby za chwilę żałować swojich nerwów raz się wściekam a za chwilę staję się potulna jak baranek i tak wkoło czemu tak jest i czego to może być efektem

jesteś zupełnie normalna :) Ja za to jestem wiecznie uhahana i zarzucają mi że ćpam. Odpowiadam im że ćpam życie :D

to wsadz sobie klocek w tyłek i wiruj wokół własnej osi

daj troche tego bo bierzesz!!! bo aktualnie mam dola jak cholera

cieszę się z każdej drobnostki, nie przejmuję upadkami tylko podnoszę się, mam miliard zainteresować i cudownego kupla z którym moża pożartować powyzywać się ale też popłakać ( z reguły on :D). jeśli coś mnie niezadawala staram się o tym nie myśleć, siadam z gitarą, alebo biorę się za książki. I jest git Pozdrawiam cię gorąco. 3maj się ;) A czemu masz doła? coś się stało?

DZIĘKI RUDZIELEC kłopoty z facetem... kłótnie o nic

miało być ;)

a jak długo jesteście razem? może to banalne ale czy może chodzić o zwykłą rutynę? spróbuj z nim porozmawiać o jakimś wyjeźzie czy coś. nie musicie od razu lecieć na majorkę. jakiś kilkudniowy wypad za miasto tylko we dwoje. Albo wręcz przeciwnie odpocząć od siebie i nabrać dystansu

dlugo, juz za dlugo wierz mi wakacje beda na bank osobno, jesli nawet nie rozstanie szkoda ze zmarnowalam dla niego cala mlodosc....

jejku bidulka :*, Jak to mówiła Marilyn Monroe "lepiej być nieszczęśliwą samej niż nieszczęśliwą z kimś" a ty jesteś nieszczęśliwa, niestety. Macie dzieci? mieszkacie razem?

Może to borderline??

mamy dwojke, mieszkamy razem

no to już jakieś zobowiązanie. Jesteście małżeństwem tak? Nie bój się, jeśli nie jesteś szczęśliwa to sie rozwiedź czy tam zerwij. Moi rodzice też są po rozwodzie, i ja się z tego bardzo cieszę, za dużo widziałam kiedy jeszcze ojciec był z nami. Teraz ma "nowego tatę" i jestem bardzo bardzo szczęśliwa. ale nawet jeśli mama nie poznałaby mojego ojczyma to z nią samą też byłoby mi dobrze. Ale za nic nie oddałabym moich dwóch sióstr, które mama ma właśnie z ojczymem. Przez wszystko da się przejść. Co cie nie zabije to cie wzmocni. Każdą nową drogę życia trzeba zacząć od pierwszego kroku ;) A w jakim wieku masz dzieciaczki?

2 i 6lat dwie cudownie dziewczynki nie pozwalam mu sie na nie drzec, dodatkowo mieszkamy za granica wiec nie bedzie mi latwo, cala rodzina w polsce ale ja jestem wrakiem, to w sumie chyba lepsze niz byc niezrownowazona

Twoja historia jest pokrzepiajaca, nie powiem moze jeszcze uloze sobie zycie choc w to w chwili obecnej nie wierze niestety, ale zlapalam sie na tym ostatnio, ze zagladam na portale randkowe, nie chce byc sama do konca zycia