Gdzie jest miłość!!!!?

Śledząc wasze posty oraz głównie obserwując ludzi (znajomych, rodzinę), doszedłem do wniosku że miłość w związkach trafia się ludziom bardzo, bardzo rzadko. Nie mam na myśli euforycznego , krótkotrwałego stanu zakochania (który mija) a którego efekty widać - migdalące się pary młodych ludzi , głównie małolatów. Mam na myśli prawdziwe , trwałe uczucie. Kiedy ludzie potrafią coś poświęcić dla ukochanej osoby, kiedy stawiają na pierwszym miejscu My a nie Ja. Mam na myśli związek gdzie ludzie potrafią oprzeć się pokusie wszechobecnej niemal zdrady, unikać dwuznacznych sytuacji aby nie kusić losu ,wszak jesteśmy tylko słabymi ludzmi. Tymczasem naokoło widzę głównie znudzonych sobą ludzi, nieszczędzących sobie złośliwości, pretensji żyjących razem ale właściwie osobno , tak wygląda większość związków, małżeństw po kilku latach. Po wzajemnej fascynacji zostały zgliszcza. A są ze sobą chyba tylko z powodu ostracyzmu jakim społeczeństwo poddaje osoby samotne, głównie kobiety. Tkwią więc w beznadziejnych związkach, nieszczęśliwi. Przecież w waszych także postach roi się od tematów że facet po 4 , 5 latach a nawet krótszym okresie kocha się ze swoją partnerką 1 w tygodniu albo i rzadziej. Albo gorzej że już po roku żony nie trawią swoich mężów i nie mogą już na nich patrzeć!! Smutne. Więc jak ja samotny mam wierzyć w miłość skoro jest jej tak mało, skąd mam brać wiarę że trafi się ona akurat właśnie mnie. Nie jestem przecież jakiś wyjątkowy , zajebisty , nieprzeciętny. Mało mnie spotkało w życiu dobrych rzeczy. To dlaczego akurat mnie ma trafić się cud prawdziwej miłości skoro tylu ludzi poległo na tym polu. Skąd brać wiarę w to , skoro rzeczywistość przedstawia się tak a nie inaczej?

milośc poszła sie pierdolić {{))

To ludzie tworzą rzeczywistość, więc jak ktoś u siebie odnajduje pokłady miłości, to ona jest. Rzecz tylko w tym, żeby nie trafić na skurrviela.

Poza tym miłość jest najczęściej w małych rzeczach i nie rzuca się w oczy tak jak zło, które zawsze jest bardziej widoczne.