jestem strasznie nakręcona na dziecko jak dać trochę na luz?

Słyszałam że kobiety nie mogą zajść w ciąże jak za bardzo się nakręcają ja właśnie tak mam i nic a nic nie potrafię dać na luz ciągłe sprawdzanie dni płodnych witaminy kochanie się w każdy dzień płodny a potem rozczarowanie kiedy przychodzi okres interesują mnie już ubranka wózki i inne rzeczy dziecięce po mimo że nie jestem w ciąży:( chyba ze mną coś nie tak a najlepsze jest to że staramy się dopiero od 3 miesięcy czyli prawie w ogóle to co to będzie jak nie będę mogła zajść w ciąże przez kilka lat nie wiem co robić czy muszę konsultować się z psychologiem czy jest jakiś inny sposób ktoś tak miał i sobie sam poradził?

chyba nikt nie potrafi mi pomóc :(

Za każdym razem gdy kochasz się z partnerem zapewne myślisz tylko o tym aby doszło do zapłodnienia.Czyż nie? "Wyluzuj" się troszkę;) Czerp z seksu przyjemność i nie myśl ciągle o tym czy się uda czy nie.

kup psa

Moja koleżanka tak miała, to po prostu jej odbiło. W ciążę nie zaszła, a kombinuje tak już 4 rok. Ale zrobiła się taka nerwowa i tylko o tym potrafiła mówić, że chłopak uciekł, a ona pije co raz więcej. I tylko w kółko o dziecku. Patrzy na inne maluchy w wózkach jak by mogła, to by zabrała jakiejś matce. Normalnie ma obłęd w oczach na tym tle. Nie potrafi funkcjonować inaczej.

Wszystkie najpierw chcą mieć dzidziusia, a jak się urodzi to się nagle okazuje, że nie ma lekko i potem znajduje się porzucone ciałka w gruzach czy w stawie albo ryczące niemowlaki na śmietnikach :O

Fundujesz sobie (i przy okazji pewnie i partnerowi) dodatkowy stres - co za różnica czy będziesz mieć dziecko dzisiaj czy za pół roku? Pamiętaj, ze oprócz przyszłego potomka masz jeszcze partnera- a nie dawcę kodu genetycznego w płodne dni.

ja to wszystko wiem ale mimo to nie mogę podejść do sprawy inaczej. Lulu mam dokładnie tak samo i zaczyna mnie to męczyć najgorsze jest to że jak sama sobie tego nie uświadomię to nikt mi nie będzie w stanie pomóc ale naprawdę chciała bym to zmienić a co do wypowiedzi dorptorka to ja nie mam aż tak nie po kolei w głowie żeby dziecko wyrzucać nie pochodzę z patologicznej rodziny. Dla mnie to tak samo jest problem że nie potrafię inaczej podejść do sprawy ale chce z tym walczyć by mój mąż wytrzymał ze mną a nie uciekł dla niego też jest to ciężki czas

A co Cię tak ciśnie, ze chcesz koniecznie teraz?

Polly84 nie wiem nie potrafię tego wytłumaczyć racjonalnie. Ja się chyba boję tego że mogę nigdy nie zajść w ciąże chyba to mnie tak przeraża gdyby ktoś mnie zapewnił że będę miała dziecko choćby za 2 lata to całkiem inaczej bym do tego podchodziła po prostu ogarnia mnie jakiś taki lęk i strach przed myślą że coś może iść nie tak tym bardziej że mój partner ma prawie31 lat słyszałam że w tedy faceci maja trudniej

No coś Ty- jakie trudniej? Większość moich znajomych zafundowała sobie dzieci właśnie po 30. A dodatkowo wiesz, że stres też negatywnie wpływa na zachodzenie w ciążę. Nie mieliście pewnie jakichś przewlekłych chorób i innych ciekawostek- oboje jesteście zdrowi- więc naprawdę powinnaś to zostawić naturze i po prostu się nie zabezpieczać.

mam nadziejęPolly84 że masz rację że wszystko będzie ok i że natura wie co robi a czy ty masz dziecko? jak tak to czy długo się staraliście ?

nasze!

Polly84 jeśli zapytałam a nie powinnam to przepraszam za ciekawość

Nie, sama nie mam, jeszcze nie chcemy:), chociażby właśnie po to, żeby się najpierw trochę sobą nacieszyć. Za to w ostatnich kilku tygodniach mięliśmy "wysyp" narodzin w najbliższym otoczeniu- 5 maluszków i wszystkie pary po 30. To na prawdę jest kwestia czasu- i Wy się doczekacie, tylko nie niszcz takiego fajnego okresu oczekiwania i przygotowań zbędnymi nerwami :)

Polly84 mogę Ci obiecać że naprawdę się postaram :) mam nadzieję że uda się dać trochę na luz:)

Moja siostra (33 lata) bardzo starała się o drugie dziecko - i po kilku miesiącach trochę odpuścili temat, bo sprawy zawodowe, nowe obowiązki itp. Jakiś miesiąc później dowiedziała się, ze będzie mamą- nic na siłę, może inaczej do tego podeszli, bardziej na luzie, mniej stresu, więcej przyjemności :) Uszy do góry, nacieszcie się ostatnimi chwilami bycia tylko we dwoje :)

Znajdz sobie jakies hobby, cos co cie pochlonie i bedziesz myslala tylko o tym. U mnie lekartwem okazala sie byc nowa praca z dala od domu: wyjechalam tam z mezem, mialam dobra place, jezdzilismy na wycieczki, do dobrych restauracji, pare razy seksik na lonie natury:)))...i w czerwcu nie dostalam okresu. W lipcu zaczelam sie zle czuc i po miesiacu nieustajacego zlego sampoczucia, sennosci, slabosci, braku apetytu z placzem zadzwonilam do mamy, ze chyba umieram bo strasznie sie zle czuje. Moja mama chyba cos przeczuwala bo kazala mi kupic test. A na tescie dwie krechy, ktore dzis sa juz dwuletnia rozrabiaka.

trzeba sobie zdać najpierw z tego sprawę że średnio co 3-4 jajeczko dopuszcza plemnika :) więc wasze napięcie nic tu może nie mieć do gadania ;) po 2 tak to zazwyczaj jest że trzeba do pół roku się starać ustrzelić, plemniki męskie też nie mogą być zmeczone więc nie nadwerężajcie panów, warto gdzieś wyjechać-ale uwaga!!!! najlepiej w dni płodne ;) takie wyjazdy we dwoje często się kończą fasolkowaniem :)

mało wyluzowana a z kim uprawiasz seks? Tylko z jednym facetem czy masz wielu kochanków?

bez paniki kjhf ten wyjazd mi się bardzo spodobał może faktycznie jak gdzieś wyjedziemy to się uda:) pomyślę nad jakimś fajnym wyjazdem

w ogóle po tych waszych komentarzach poczułam się znacznie lepiej :) może nie będzie aż tak źle jak mi się wydaje :)

mało wyluzowana Ile masz lat? W jakim wieku straciłaś dziewictwo? I ilu miałaś dotychczas partnerów?

Ja też byłam nakręcona strasznie na dziecko, ale mi trochę przeszło po tym wysypie informacji o dzieciobójstwach :/ Chłopiec z Cieszyna, ta 27-latka co utopiła dziecko i się zabiła, ta hazardzistka co zabiła 9-letnią córkę, ten koleś co zabił dwie córki bo żona chciała się z nim rozwieść... Czuję po prostu że na macierzyństwo muszę sobie zasłużyć, że dziecko to dar, trzeba mieć w sobie trochę pokory. Chciałabym zajść jeszcze przed 30stką ale chcę zapracować na to dziecko- skończyć wreszcie pisanie pracy magisterskiej, obronić się, znaleźć pracę, wyprowadzić się, wziąć ślub. Wbrew pozorom nie musi to trwać wiecznie, tak z rok mi wystarczy.

dobrze że potrafisz tak to wszystko sobie poukładać zazdroszczę :)