Boje sie wyjsc z domu:(

bo boje sie spotkać kogoś znajomego bo mam spierniczone zycie i nie mam ochoty słuchać jak innym sie powodzi . i przez to nie wychodze z domu i teraz to juz chyba mam fobie społeczna tak jest zle

dlatego liżę siusiaki wszystkim sąsiadom i oraz bratu

i jak mamy ci pomoc ?

im dłużej się siedzi w domu tym gorzej wyjść. A na wszelkie zaczepki " co u ciebie" odpowiada sie "a jakos leci" jak czlowiek ma troche klasy to nie dopytuje.

właśnie nie wiem czemu sie tak boje strasznie sie boje tych pytan dlatego chce ich uniknąć a przez to pogarszam tylko swoj stan

No to polecam wziąć się w garść i zabrać do roboty, nie wiem czy to praca nad fizyką, psychiką, czy nad jednym i drugim musi nastąpić, ale chyba warto, co nie? Twoje zachowanie jest normalne i tyczy się głównie osób wrażliwych, które sporo przeszły w dzieciństwie, a Ty jakie miałaś dzieciństwo?

nie rozumiem fizyki

wydaje mi sie ze miałam normalne dziecistwo byłam po prostu nieśmiałym i skrytym dzieckiem nie byłam zbyt towarzyska i nie miałam wielu przyjacioł. Więc nie wiem czemu moje losy sie tak zle potoczyły

O fizyczność chodziło podszywie :) To polecam zapoznać się z książką: http://www.ceneo.pl/28823cl-Jak_zdobyc_przyjaciol_i_zjednac_sobie_ludzi Dzięki niej nie będziesz musiała odpowiadać na pytania, bo to inni będą chcieli o sobie mówić, tylko nie traktuj jej jako podręcznik do manipulacji! :)

Proszę, a jeszcze możesz nabyć tę: http://www.ceneo.pl/10813234cl-JAK_PRzESTAC_SIE_MARTWIC_I_zACzAC_ZYC_BR_5 - tytuł mówi sam za siebie ;) W sumie to najpierw zacznij od tej, jak przestaniesz się już zamartwiać i odżyjesz, to później tamtą, by móc brylować między ludźmi ;)

nie boją się wychodzić z domu

rada taka: jak kogoś zobaczyć w oddali - zmieniasz drogę;), możesz udać również, że nie widzisz, znajomego po drugiej stronie ulicy, albo nie poznałaś. Trzecia możliwość gdy już dojdzie do konfrontacji mowisz pospiesznym głosem: chętnie bym pogadała, ale mam spotkanie i juz jestem spóźniona" i patrzysz nerwowo na zegarek i mówisz papa i biegniesz:P Za zakrętem oczywiście wracasz do "równowagi" :P Ja tak nie raz robiłam, bo nie z każdym chce mi się gadać i zawsze działa. Nie bój się wychodzić, a starych znajomych pierdol ;)

* zobaczysz, bez przecinka przed "znajomego", ale fryt natrzaskałam, mniejsza o to, nie będę poprawiać :P

ja mam ten sam problem ale ja to slepa jestem i tak nie widze znajomych i to mi pomaga bo sie nie strsuje ze kogos spotkam

fizyka jest prosta ciało rzucone na łoże traci na oporze ;) a tak po za tym - jesteś DDA?