Jaka jest miłość w Waszych związkach?

Chcialabym dowiedzieć się jak to jest w innych związkach, czy wygląda to podobnie jak u nas. Nasza miłość jest (wydaje mi się, że) wyjątkowa, bo zarówno On jak i ja uwielbiamy siebie wzajemnie. Patrzymy na siebie i odruchowo uśmiechamy, czasem wzruszamy się że mamy siebie :) Jest ta fascynacja sobą i uwielbienie; możemy całować się w każdym miejscu, niczego się nie brzydzimy. Kiedy patrzę na pary na ulicach zastanawiam się czy u nich też tak jest?

zesrałaś się już? :)

a czy Twoj chlopak Cie szanuje, nazwal Cie suczka, kaze Ci chodzic w ponczochach, szpilkach, byc szalona?

On bardzo mnie szanuje, a szalejemy razem i jest cudownie :)

no wlasnie razem a czy wymaga od Ciebie zebys byla jaka lalka?

Ale pytanie jest kierowane do Was. Czy u Was też jest takie uwielbienie?

Jak lalka? Nie, nigdy. Jestem sobą-naturalna i szalona. I taką mnie kocha i chwali :)

chyba nie, moj facet poniza mnie na kazdym kroku i wymaga a od siebie niewiele daje

i powiem Ci ze zazdroszcze takiej milosci :) i naprawde jeszcze duzo szczescia zycze :)

ile jesteście ze sobą?

Ojej... a czy on zawsze taki był czy zmienił się poźniej? Wie że cierpisz?

jesteśmy razem 6 lat

wiele razy mowilam mu ze mnie to boli ale on dalej swoje jakby go cos nakrecalo, kiedys kazal mi pisac z innymi facetami bo jego to kreci, kazal mi ubierac ponczochy bo tylko prawdziwe kobiety tak chodza, nigdy mnie nie widzial bez tapety czy w dresach a i tak krytykuje

no to długo. my się sobą tak nie zachwycamy, nasza miłość jest 'normalna'. nie patyczkujemy się tak ze sobą, ale ja nie lubie takiego 'ciumkania'.

Koleżanko czy macie dzieci? Może warto by było odejść? Przecież jesteś jego niewolniczka... nie bedzie już lepiej, jesli już to tylko gorzej....

niewolnicą*

nie jestem osoba mloda 22 lata dzieci nie mam tez czuje ze bedzie gorzej.....tylko czym ja sobie na to zasluzylam... powiedzialam mu ze niech zaluje ze mila porzadna dziewczyne

miłości niestety juz nie ma żadnej,jedyne co zostało to przyzwyczajenie,dzieci,wspólne rachunki i wybudowany dom,na kredyt oczywiscie :/

22 lata? to cale życie przed Tobą!!! Rzuć go, spotkasz kogoś o wiele bardziej wartościowego!!! Ja myślałam że rozmawiam z 40-latką, dla której rzeczywiście byłoby trudno odejść....

Belissa sun- czy na początku bylo inaczej?

zrobilam to... i chyba dobrze zrobilam....

Nie chyba tylko na pewno :) Teraz możesz być sobą, wiadomo że na początku będzie ciężko ale przyzwyczaisz się, a potem poczujesz ulgę :)

kurcze dziekuje nikt mi nie chcial nic doradzic a ja sama nie wiedzialam co mam zrobic, uswiadomilas mi kolezanko ze dobrze postapilam... dziekuje i Tobie jeszcze wiecej szczescia :)

u mnie niestety chyba juz tak nie ma, było kiedyś...

ja jestem z moim 4 lata i jest tak jak opisujesz :) Najpiekniejsze jest to, że mamy swoj wlasny świat i w nim czujemy sie szczesliwi. Nie znam drugiej takiej pary jak my, ludzie mowia ze jestesmy wyjątkowi. Ja w to wierze:) Życzę ci zeby tak już u was zostało na zawsze :)

dziewczyny,wybaczcie że wcinam się w rozmowę ale licze na waszą pomoc. jestem z moim chłopakiem 10miesięcy,czuję że to wyjątkowa miłość,jestem z nim bardzo szczęśliwa,ale ostatnio jest między nami coraz gorzej.Ja jestem jego pierwsza dziewczyną,ja przed nim spotykałam się z kimś,ale nie było to nic poważnego.On jest dla mnie najważniejszy,kocham go całym sercem,ale on cały czas przezywa,że nie jest moim pierwszym chłopakiem,choć to on był pierwszym facetem którego pokochałam,z którym jestem jak najbardziej na poważnie.wczoraj zepsuło się między nami kompletnie,wyrzucił z siebie wszystko.wiem,że popełniłam kilka błędów i nie ukrywam tego,zdarzyło się że go zraniłam.teraz jesteśmy na granicy rozstania.pomyślałam,że może pojadę do niego (mieszka 200km ode mnie) nie mówiąc mu o tym,to taka niespodzianka.Chce mu pokazać że naprawdę mi na nim zależy a to dopiero moja 3 wizyta w jego mieście,a to w moim przypadku wyczyn znaleźć się w obcym miescie.myślicie że to dobry pomysł?