alkohol..

hej, jestem Marika i mam 22 lata. wlasnie skonczylam studia licencjackie i pisze tutaj bo chce poznac opienie innych na swoj temat.. Nie wiem czy mam problem, czy nie, uwazam ze tak i nie wiem jak z tym sobie poradzic... No więc, studiowalam 3 lata i mieszkalam w akademiku z dwoma kolezankami. Moj problem zaczal sie chyba rok temu. Poznalam nowa osobe, kolezanke ze studiow z ktora zamieszkalam w pokoju. Poczatkowo pilysmy po 1-2 piwka kazdego wieczoru, nawet jesli byla nauka po to nauce niezaleznie od tego ktora byla godzina musialysmy sobie cos wypic. Piwo, drinki, obojetnie.. Pozniej ilosc alkoholu sie zwiekszyla, 4, 5, 6 piw na wieczor kazda.. imprezy w naszym wykonaniu to chlanie piwska, a znajome konczyly przewaznie po 1-2 piwach. Tolerancja sie zwiekszyla, wiec pilysmy coraz wiecej i podkresle to- codziennie.Kiedy jechalysmy do domow na weekend to ja i tak dalej pilam, przemyclalam sobie piwka do pokoju bo bez nich nie moglam zasnac. Kazda okazja dla mnie jest dobra, zeby sie czegos napic. I tak, mamy polowe lipca a ja nadal pije.poznalam fajnego chlopaka spotykamy sie i .. codzien pijemy na wieczor. Dzis poprzemyslalam rozne sprawy i martwie sie sama o siebie czy to normalne, ze nie wyobrazam sobie wieczoru bez zimnego piwka..? Uwielbiam pierwsze dwa zimne piwka, ten samk.. pozniej pije kolejne jak wode. doslownie. Alkohol ulatwia mi kontakty z innymi, pomaga zasnac, relaksuje mnie.. czy myslicie ze to normalne , ze przejdzie, ze to taki wiek, czy moze powazniejszy roblem? Póki co nie pije za swoje pieniadze bo jestem na utrzymaniu rodziców, a od wrzesnia bede zarabiala sama na siebie. Mysliscie ze to cos zmieni..? :(