Nie jestem zadowolona z tego, jak zorganizowałam sobie

swoje życie. Poszłam na kierunek, który przestał mnie już interesować, po którym i tak nie będę miała pracy, a który obecnie jest dla mnie kulą u nogi (został mi tylko rok). Tak naprawdę dopiero teraz wiem, co mnie kręci w życiu ( architektura wnętrz, grafika, fotografia, projektowanie mody, stylizacja), ale co z tego, skoro mam już 23 lata i na pewne rzeczy chyba za późno. Najchętniej rzuciłabym obecne studia i wyjechała na rok za granicę, może tam bym zdobyła pieniądze na realizację swoich planów...

w życiu nie mam rzezczy nie możliwych są tylko trudne do zrobienia idz za tym co cie kręci to ważne zeby robić to co się lubi :) sama musiałam się przebranżowić i droga ta jest ciężka i kosztowałai kosztuje mnie wiele łez ale za marzenia słono płaci się jak śpiewali :)

jedź,jak tylko czujesz się na siłach nie odkładaj nic na potem ...........

zostań na tych studiach co jesteś chociaż dla papierka - wyższe :) Bo kto wie, może po 3 latach architektury okaże się że ona cię nie kręci. Co innego przymus - studia, a co innego brak przymusu - pasja.

Jestem w stanie zrealizować Twoje plany :)

Mówi się trudno

hihihihi nie masz racji w PL ciężko z pracą trzeba wiedzieć co się chce robić w życiu i do tego dążyć wtedy łatwiej o prace, faceta, dom itp na siłe skończone studia nic nie dają wiem po sobie

Pojechałabym, ale został mi rok do magisterki i w związku z tym nie wiem, czy nie przeczekać do tego czasu z podejmowaniem kolejnych wyzwań. Z drugiej strony pasja tworzenia, projektowania osiągnęła taki punkt, że wiem, że to właśnie jest moja droga.

Decyzja o zmianie kierunku nie jest u mnie chwilowa. Odkąd pamiętam, zawsze interesowałam się malarstwem i rysunkiem, projektowaniem. Potrzebowałam jednak lat i obserwacji, by do niej dojrzeć. Na historię poszłam jedynie dlatego, że nie wierzyłam w swoje zdolności plastyczne i na próżno próbowałam oszukiwać siebie, że praca jako nauczyciel jest moim powołaniem. Dziś, o ile nadal lubię śledzić wydarzenia w danej epoce, to wiem, że co innego zajmować się tym jako poboczną pasją, a co innego studiować.

Ludzie, ale jej tylko rok został, nie 3 lata! Minie jak z bicza strzelił. Przez rok cudów się nie dorobisz, więc skończ najpierw te studia, a potem to już Twoja wola. Kto rzuca studia po 4 latach? :-O Trochę to niepoważne, to TYLKO ROK!

Chyba zostanę jeszcze ten rok na hiście, ale potem na pewno pójdę już w innym kierunku ;) Dzięki za rady, pozdrawiam serdecznie ;)