czuje sie jak wrak,nie moge sie zebrać w sobie

nie moge sie zmotywować do niczego,wszystko jest dla mnie tak bezsensowne i puste,z trudem wykonuje podstawowe czynności,nie mam do niczego motywacji,jak myśle o pracy w przyszłości to jest mi słabo,nie mam siły na nic,żyje z dnia na dzień aby tylko dzień zleciał i sprawiam sobie małe przyjemności typu jedzenie itp.

a dupa rośnie

tez tak sie czuje

no kurwa rosnie,mialam sie odchudzac,a jestem tylko jeszcze bardziej uzalezniona od zarcia

ale jutro bedzie dobrze

jakie to wszystko jest bezsensuuuuuuuuuuuuuuuu uu uuuuuuuuuu.tka patrze na ludzi i zastanawiam sie z czego oni sie ciesza,dlaczego chce im sie codziennie wstawac i cieszyc te ryjki,pierdolic farmazony o pogodzie ?

jutro to magiczny dzien:D zawsze wtedy mam diete,zawsze wtedy zaczynam zmieniac zycie,sprzatac i pracowac nad soba.

moglabym cale zycie spedzic przed kompem,nie robiąc nic,siedzac na kafe i ogladajac filmy.zazdroszzce ludziom z rentą dozywotnią,chetnie bym sie zamieniła.

eeej to widocznie ci pasuje tak jak jest

pasuje mi siedzenie w domu,ale nie moge sie zmusic do normalnego zycia.a musze normalnie zyc,bo z czego sie utrzymam?to mnie przeraza,nie chce tak zyc.zapieprzać cale zycie jak w koszarach,jedna wielka meczarnia,i po co to?

praca jest potrzebna zeby sie utrzymac jakos albo przynajmiej pobyc z ludzmi to jest jakies wytlumaczenie heh ja nie moge sie pozbierac powiedziec sobie ze zaczne wszystko zmieniac i zyc jakos lepiej niz dotychczas...

up! Czuję się jak wrak. jak się zorganizować kiedy i lata powiewa itp? Zawalam sprawy, konsekwencje będą straszne... a ja odrętwiała siedzę pomocy

dlatego twoja praca powinna być czymś co lubisz robić wtedy wcale nie będziesz czuła, że zaharowujesz się całe życie w pracy, a będzie to przyjemnością

Ja czułam się wyobcowana, nie miałam znajomych z którymi lubiłabym przebywać, co gorsze nie chciało mi się wychodzić do ludzi. Do tego dochodził stres w pracy i kłopoty ze snem. Bywały dni gdy nie spałam w ogóle, czasem 1 czy 2 godziny. Nie miałam na nic siły i ochoty. Przeczytałam gdzieś że może się to brac z negatywnej energii w naszym ciele. Postanowiłam oczyścić tę energię zamawiając kilka sesji na stronie http://moc-energii.pl . Efekty przerosły moje oczekiwania. Po kilkunastu dniach od odprawienia zaczęłam być żywsza i otworzyłam się na ludzi. Teraz funkcjonuje normalnie, tak jak większość ludzi. I umiem cieszyć się nawet z małych rzeczy.

Bo jesteście roszczeniowe lenie smierdzace. :/

Ja myślę, że to co odczuwamy, jako trwające od dłuższego czasu zmęczenie, może być depresją. Przemęczenie doskiwierało mi bardzo długo i nie przeczuwałem nawet, że mogę mieć jakiś głębszy problem. Nie przeszkadzało mi to, ale zapadałem się jeszcze głębiej w siebie, nie chciało mi się nic robić, ani nigdzie wychodzić. Zacząłem chodzić na terapię do poradni Psychologgia - kumpel polecił mi dobrego terapeutę stamtąd. Pomyślałem, że to będzie dobry start. Tak długo siedziałem w swoich czterech ścianach. Teraz jest lepiej. W domu trzymał mnie strach przed ludźmi, nieśmiałość, brak pewności siebie.