Przytul mocno mnie, rogrzej, rozpal!

Romeo i Julia delikatnie zawsze można w aspekt

Romeo;)

Ona zawstydza świec jarzących blaski; Piękność jej wisi u nocnej opaski Jak drogi klejnot u uszu Etiopa. Nie tknęła ziemi wytworniejsza stopa. Jak śnieżny gołąb wśród kawek, tak ona Świeci wśród swoich towarzyszek grona. Zaraz po tańcu przybliżę się do niej I dłoń mą uczczę dotknięciem jej dłoni. Kochałem dotąd? O! zaprzecz, mój wzroku! Boś jeszcze nie znał równego uroku

:) ale

serce pełne smutku niezdolne do poezji tworzenia obolałe znieważone jakby do niczego niestworzone

Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo! Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę! Lub jeśli tego nie możesz uczynić, To przysiąż wiernym być mojej miłości, A ja przestanę być z krwi Kapuletów.

Mamże przemówić czy też słuchać dalej?

Ktoś ty jest, co się nocą osłaniając, Podchodzisz moją samotność?

Jeszcze me ucho stu słów nie wypiło Z tych ust, a przecież dźwięk już ich mi znany. Jestżeś Romeo, mów

Z nazwiska Nie mógłbym tobie powiedzieć, kto jestem; Nazwisko moje jest mi nienawistne, Bo jest, o! święta, nieprzyjazne tobie; Zdarłbym je, gdybym miał je napisane.

Jakżeś tu przyszedł, powiedz, i dlaczego? Mur jest wysoki i trudny do przejścia, A miejsce zgubne; gdyby cię kto z moich Krewnych tu zastał...

Na skrzydłach miłości Lekko, bezpiecznie mur ten przesadziłem, Bo miłość nie zna żadnych tam i granic; A co potrafi, na to się i waży; Krewni więc twoi nie trwożą mię wcale.

Zabiliby cię, gdyby cię ujrzeli. Kto ci dopomógł znaleźć to ustronie?

Miłość, co mi go doradziła szukać; Ona mi instynkt, ja jej oczy dałem. Nie jestem sternik, gdybyś jednak była Równie daleko jak ów brzeg, którego Morze najdalsze podmywa krawędzie, Śmiało po taki klejnot bym popłynął.

Jak przed zetknięciem się z twoją duszą mogę zachować własną duszę? Ponad tobą ku innym rzeczom jakże ją przeniosę? Ach, obcą raczej wybierając drogę w ciche ją miejsce zaniósłbym po ciemku, gdzie już jej nie udzieli się jak wcześniej drżenie twojego wewnętrznego lęku. Zetknięcie nasze jest jak pociągnięcie smyczka, oboje łączy nas ze sobą, żeby dwie struny jednym brzmiały głosem. Na jakim nas rozpięto instrumencie? Jakiż to skrzypek trzyma nas w swym ręku? O, słodka pieśni.

dbranoc:)

juz nie piszecie ?

Ach Romeo ?

Idzie w Piękności, jak noc, która kroczy W cichym gwiazd gronie przez bezchmurne kraje; Co cień i światło w sobie kras jednoczy, To w jej obliczu i w jej oczach taje I razem spływa w taki stan uroczy, Jakiego niebo dumie dnia nie daje... dobranoc Julio sen nadchodzi

Wkrótce Dnieć będzie: rada bym, żebyś już odszedł; Nie dalej jednak jak ów biedny ptaszek, Co go swawolne dziecko z rąk wypuszcza I wnet, zazdroszcząc mu krótkiej wolności, Jak niewolnika trzymanego w więzach Jedwabnym sznurkiem przyciąga na powrót. Po tysiąc razy dobranoc.

Dzisiaj będzie dobry dzień, wysuń nos spod kołdry - dzień dobry! To ja - głos nadziei Twej :)

Romeo?

Prowadź mnie Do prostych słów Przez każdy dzień Prowadź mnie Gdy światło drży i gdy pada cień Przytul mnie I połam lód W opłatki kry Przytul mnie Nadejdzie znów Wiosenny świt

albo Julia niech chociaż napisze, bo nuda i ckli mi sie

fajnie pisaliscie , wróccie tu !!