FOBICY SPOŁECZNI ŁĄCZMY SIĘ!

Wydaje mi się , że w momencie składania życzeń są one schematyczne i po prostu człowiek składający je, jedzie wyuczoną formułką. Więc po co to wszystko? Najgorsze dla mnie są kontakty z plcia przeciwna, zwlaszcza , jesli wykazuje z mojej strony jakiekolwiek zainteresowanie, to moje zachowanie bedzie zupełnie odwrotne;/ Po drugie jestem dosc atrakcyjna osoba( wiem, wiem, narcyz ze mnie) wobec czego faceci dosc czesto zabiegaja o moje względy, czego nienawidzę. Mam też problem ze swoją samooceną, nie kwestii wyglądu ani inteligencji, ale ogólnej sytuacji życiwoej, zwłaszcza w kwestii oceny swojej rodziny i mojego dzieciństwa;)

Czyli jesteś fobiczka zeschizowana schematyczna ;) Życzenia - myślę, że tak to odbierasz bo nie chcesz dopuścić do siebie uczuć, w sensie, że byś miała u kogoś dług - byś musiała to samo czynić, a wiadomo jaka jest Twoja umiejętność składania życzeń, prawda?- wiem, bo mam podobnie ;) Czyli kontakty z płcią przeciwną w całkowitej normie, nie odbiegasz w tej dziedzinie od schematu ;) A jak sobie pomyślisz, że do czegoś mogłoby dojść uczuciowo - to już widzę co się dzieje ;) Mam nadzieję, że nie myślisz często o tym, że gdybyś już na kogoś trafiła, to przecież jest jeszcze jego rodzina ;) Ja mam niesamowity kontakt z mężatkami :) Oj tam, dzieciństwa nie za bardzo co rozpamiętywać, było - minęło. Ale nie mów, że się w pewnym stopniu nie cieszysz z tego, w jakim miejscu się znalazłaś - analizując swoje podejście do życia, światopogląd, umiejętność obserwacji, analizowania. Chciałabyś nie posiadać tych umiejętności za cenę bycią "normalną"? ;)

twołacz masz gg?

mam 22 lata, ja rodziny za bardzo unikać nie muszę, rodzice raczej nie utrzymują kontaktu z rodziną (no z wyjątkiem kilku osób) dla innych jestem po prostu zamknięty, tylko jak coś trzeba powiedzieć, to powiem, psychicznie zależy mi na relacjach z innymi, bo wiem że bez kontaktów z ludźmi się nie da żyć w dorosłym życiu, emocjonalnie już jest gorzej, ze względu na to, że fobię społeczną mam 15 lat, a może trochę więcej, przyzwyczaiłem się i czuję, że to normalne nie mieć znajomych :o

Fobiczka, gg obecnie nie posiadać, ale posiadać maila. markowitsch @ windowslive. com Ty śmiało pisać ;)

"Mam też problem ze swoją samooceną, nie kwestii wyglądu ani inteligencji, ale ogólnej sytuacji życiwoej, zwłaszcza w kwestii oceny swojej rodziny i mojego dzieciństwa" ja mam problem z oceną, czy moja rodzina jest normalna czy nie, oraz z oceną tego, co w moim wczesnym dzieciństwie poszło nie tak

postaram sie napisac smialo:)

Najgorsze jest to, że ja patrze na wszytskie sytuacje w sposób zdysocjowany:( I to jest moj glowny problem, inaczej na pewno bym sobie poradzila;( Eh...

Dar Energy, a co bylo nie tak?

Tylko proszę mnie nie onieśmielać! Może już czas najwyższy zostawić przeszłość daleko w tyle?

na to juz dawno pora:)

Na serio? Tez mialam rozne "fobie" do czasu, kiedy zaczelam siebie utrzymywac. Fobie mi przeszly ;)

ja patrzę ostrożnie i często pesymistycznie, ale gdy będę miał obronę na studiach i nie siądzie mi wtedy pikawa, to może spróbuję potem coś zmieniać w swoim życiu

wyobraz sobie, ze z utrzymaniem siebie i mojej rodziny, na ktora sklada sie mama i ojciec rowniez nie mam problemu. Nie zrozumiesz tego, wiec daruj sobie jakies komentarze

Fobiczka a Ty analizujesz przyczyny, zachowanie, skutki, co, kiedy, gdzie, w jakiej sytuacji, z kim, o ktorej, itd.?

oczywiscie:0 W dodatku wydaje mi sie, ze jestem w tym specjalistka ;)

Super! Nie ma to jak utrzymywać umysł w stanie podwyższonej gotowości ;) A korzystasz z wniosków by co nieco zmieniać?

"Dar Energy, a co bylo nie tak?" no skoro w wieku około 4 lat (strzelam) już byłem trochę nienormalny, to wiadomo, że coś poszło nie tak (przestawienie chyba nie jest w stanie wywołać fobii, więc to chyba nie to), ale nie wiem, co, bo swoje dzieciństwo pamiętam dopiero od 6-go roku życia, no chyba, że przyczyną jest alkohol i przemoc w dzieciństwie mojego ojca przez dziadka i jakoś tak się złożyło, że siadło to na mojej psychice, a nie na psychice mojego ojca, lub też awantury w domu, gdy byłem jeszcze w brzuchu, ale nie wiem, nie znam się

Nie korzystam :) W tym własnie sęk.

PEŁNIE TEZ ROLE DOMOROSLEJ PSYCHOLOZKI DLA ZNAJOMYCH, W STOSUNKU DO SIEBIE NIE POTRAFIE ZASTOSOWAC WLASNYCH RAD;)

No mnie niezmiernie ciekawi ta uśmiechnięta mina przy zwrocie "Nie korzystam" :P Może już wypracowałaś takie mechanizmy, że czujesz się bezpieczna, a gdybyś zaczęła korzystać to może nastąpiłyby zmiany, których można by się co nieco obawiać? ;)

E, no to stosuj moje rady ;)

Bardzo chętnie;) Moze faktycznie, ktos bedzie w stanier przemowic mi do rozsadku. Brzmisz dosc tresciwie ;)

Lata doświadczeń, praktyki, analiz ;) Na szczęście nabyłem umiejętność przekonywania samego siebie - teraz chcę przekonać siebie, że taką umiejętność nabyłem ;) Ale Twój staż też nie wygląda na raczkujący, może pora by skorzystać z tego zasobu wiedzy na swój temat? - oczywiście jeśli będziesz miała taki kaprys, by coś zmienić. A kiedy zmieniać - chyba najlepiej wówczas, gdy coś nie odpowiada, prawda? Ja na dziś finiszuję, dobrej nocki ... i nie rozmyślaj do rana ;) P.S. Gdzie mieszkam - to wiesz ;)

wiem, ''odwiedze cie'' na pewno, tez zmykam, dobranoc

"Mam bardzo duza rodzine i co sie z tym wiaze czeste imprezy, jestem bardzo uprzejma dla wszytskich ciotek, wujków, ale nie szukam z nimi kontaktu" Hej fobiczko , jakbym czytała o sobie .Jeśli jednak masz ochotę spróbować się zaprzyjaźnić z Twoją rówieśniczka i również fobiczką napisz do mnie ,wymienimy się doświadczeniami .Pozdrawiam