Jestem NIENORMALNA! Da się to uratować?

Właśnie stwierdziłam, że jestem kompletnie nienormalnym, beznadziejnym przypadkiem. Byłam na wycieczce w weekend, na miejscu atmosfera ostro imprezowa i sporo ludzi z różnych stron. Poznałam faceta. Bardzo mu się podobałam, ale jakoś wtedy nie miałam ochoty na żadne amory. No i nie zrobiłam nic. Wróciłam do chaty i... nie mogę przestać o nim myśleć. Że właściwie to mi się podobał i że był bardzo miły i inteligentny, że chętnie bym się z nim przespała i że w ogóle durna ze mnie baba. Mam tylko jego email, żadnego więcej kontaktu. Jesteśmy z różnych miast. Co byście zrobiły na moim miejscu?

napisz mu email jakus i spotkaj sie z nim

Napisz , że dziękujesz za tamten miły wieczór. A on nie poprosił o twój numer ?

Nie poprosił o numer bo zachowywałam się tak jakbym absolutnie nie była zainteresowana. Nie wiem co mi odbiło po fakcie :)

jestes faktycznie idiotką, masz email i skrzeczysz na forum, szkoda tego chopa jak sie z nim spotkasz

Wiem, że maila mogę napisać, ale co ja mam właściwie napisać?! Że nagle zmieniłam zdanie, jak już się znaleźliśmy pareset kilometrów od siebie?! Toż to debilizm z mojej strony. A jednak szkoda... ech

sialalala - no przecież sama piszę, że idiotka ze mnie :) Nie musisz mi dokładać, naprawdę.

lubisz maczugi ketchupowe?

napisz, co słychać itp, to takie trudne, ja bym sie ucieszył z takiego maila, a jak on tylko ruchnac chce to tym bardziej sie ucieszy

sialalala - no tak zrobię, tylko po prostu jest mi głupio jak cholera. Tak zastanawiam się i sama wyjść ze zdziwienia nad sobą nie mogę. Dlaczego jak gość siedział przede mną i mówił mi jak bardzo mu się podobam, to byłam zimna jak lód? Wręcz jaja sobie z niego robiłam. A jak tylko mi zniknął z oczu to mi się żal zrobiło...

większość bab to takie właśnie idiotki :D