Przemoc fizyczna w młodym małżeństwie - proszę pomóżcie !

Dzień dobry ! Trafiłam tu przez przypadek, nie mam z kim porozmawiać, podzielić się problemem, poprosić o pomoc. Postaram się opisać syt. w miarę krótko. Wczoraj z mężem obchodziliśmy pierwszą rocznicę ślubu. Cały dzień był cudowny, mąż obudził mnie śniadaniem, a na łóżku(kiedy jeszcze spałam) rozrzucił piękne kwiaty. Przygotował niespodziankę, pojechaliśmy w góry zdobyć szczyt. Na górze ofiarowaliśmy sobie prezenty. Cały dzień o mnie dbał(choć nie mogę na niego narzekać, bo na codzień jest mężczyzną opiekuńczym i troskliwym). Kiedy wróciliśmy do domu napiliśmy się drinka, rozmawialiśmy. W trakcie rozmowy powiedziałam mu, że przykro mi, że jego rodzice(z którymi się wczoraj widzieliśmy) nie powiedzieli nawet "wszystkiego dobrego" cokolwiek. No i się zaczęło od słowa do słowa zaczął się temat moich rodziców i że jacy to oni nie są zmanierowani(pochodzę z dość bogatej rodziny, mąż nie za bardzo; jednak rodzice zawsze wpierali mi moralne wartości i uczyli szacunku do pieniądza) Mąż nie znalazł argumentów i zaczął obrażać moją mamę itd. Następnie odszedł, poszłam za nim, coś jeszcze dyskutując. Kłótnia stała się ostrzejsza, a on gadał coś, o tym że dał mi zegarek i bransoletkę i wypomina i wypomina, więc ściągnęłam jedno i drugie i rzuciłam na jego klatkę piersiową(on leżał a ja stałam nad nim, więc nie był to ostentacyjny rzut) wtedy on nazwał mnie dziwką i kazał mi spierda*** ... Nie myśląc uderzyłam go w policzek, a on mi oddał, więc ja znów jego a on jeszcze mocniej mnie, i tak zaczeliśmy się bić. Zaczął mnie dusić, uderzył mnie z pięści w brzuch(choć wiedział dobrze ze dostałam wczoraj miesiączkę) itd. itp. Wiem że wiele z Was może powiedzieć, że to moja wina bo wymierzyłam mu jako pierwsza policzek, jednak proszę o jakieś racjonalne odpowiedzi, jestem naprawdę załamana. Pozdrawiam Was serdecznie.

Dziwne! I to pierwszy taki przypadek? Nigdy nie mieliście ostrzejszych sprzeczek? (nie mówię o rękoczynach). Wydaje mi się, że konieczna jest długa i spokojna rozmowa na siedząco. Przy kawie, przy ładnie nakrytym stole, ale... bardzo oficjalna i rzeczowa. Musicie sobie wyjaśnić wzajemny stosunek do siebie i do Rodziców obu stron. Możecie sobie nie lubić nawzajem teściów, ale szacunek im się należy choćby przez to, że dali wam siebie nawzajem. No i uzgodnić raz na zawsze, że ten incydent był PIERWSZY I OSTATNI.

Doprosiłaś się i tyle, jak ktoś łapy wyciąga to nie ma zmiłuj.

chociaż nieraz obrażaliśmy siebie nawzajem to mam tą jedną granice której nie przekraczam. Ja po prostu nie chciałabym sprawdzać do czego jest zdolny mój mąż.

o kurwa :o