Czy dzielenie pokoju z bratem to taki dramat????

Stoimy przed poważnym dylematem - zmiana mieszkania na wieksze (albo na dom). dom, wiadomo, duzo przetsrzeni, kazde z dzieci (a jast ich troje) mialoby swoj pokoj, my sypialnie, gabinet no i salon. Ale... na taki dom w naszym miescie nas nie stac... Musielibysmy wyprowadzic sie do miasteczka satelity. Albo zostac tu, gdzie mieszkamy (miejsce wspaniale pod kazdym wzgledem - zarowno infrastruktura, komunikacja jak i mnostwo zieleni oraz rodzina i znajomi, caly nasz swiat)... Wiec pozostaje mieszkanie... albo 4-pokojowe (80 m), ale w duuuzym bloku i wysokim, na 8. pietrze. Albo ten sam metraz, ale 3 pokoje, w kameralnej kamieniczce, nowej, wokol cisza i spokoj, piekny duzy taras, zielen... Zdecydowanie odpowiada mi lokalizacja tego drugiego mieszkania, ale wtedy... synowie musieliby miec wspolny pokoj (13 m), corka swoj wlasny (12m). Chlopcy sa jeszcze mali (2 i 4 lata), wiec o zdanie na razie nie pytam, zwlaszcza mlodszego, ale zastanawiam sie, jak to bedzie za kilka lat... Kto z was mieszkal z rodzenstwem w jednym pokoju i jak to wspominacie???

chciałabym mieć takie problemy jak ty!!! ja dzieliłam jeden pokój z dwiema siostrami i żyję do tej pory...koleżanka ma sporą kawalerkę,który przedzielili na pół i mają dwójkę dzieci i jakoś nie ma dramatu...

Jak sie dobrze dogaduja,to nie jest to dramat.

Ja z kolei wspominam okropnie. Normalne relacje z bratem udało mi się zbudować dopiero po tym, jak dostaliśmy osobne pokoje. Bo tak to zero prywatności, co (zwłaszcza w wieku nastoletnim) było cholernie uciążliwe. Zależy chyba od dzieci, są tacy, co lubią żyć "na kupie", a sa tacy, co za chiny się z kimś w pokoju nie dogadają.

siostra i yje w glowach sie ludziom przewraca w dzisiejszych czasach:/ musialy by wrócic czasy 2 wojny to co nie ktroym by sie odechcialo wszystkiego ludzie kur.. jesc nie mieli co jedna z druga musiala by to przezyc to nikt by nie jeczal ze w dzisjejszych czas jak ie masz 1 ml zlł na koncie super fury i willi z basenem to nie mozesz miec dzieci i szlo by tak wymieniac itd itd kazdy zyje jak chce i nic nikomu do tego czy ma 1 pokój i 2 dzieci !!!!!!!

dla mnie to był dramat bo dzieliłam pokój do matury z bratem o 6 lat młodszym :O ciągle się kłóciliśmy, ja robiłam porządek, wracałam ze szkoły a w pokoju syf bo braciszek z kolegami grał na komputerze albo robili sobie gitarowe próby :O tak czy siak większość czasu spędzałam w pokoju mamy..ale tam ciągle włączone tv i zero spokoju, prywatności..

ja mialam pokoj z bratem i nie było źle..

ja mialam pokoj z bratem, 5 lat mlodszym, praktycznie do 18 roku zycia, istny horror, zero intymnosci, nawet podpaski nie moglam wyjac bo sie gowniarz interesowal, ale w przypadku tej samej plci i mniejszej roznicy wieku pewnie nie bedzie zle

"uyytutyaaaaaaaaaaaa ja mialam pokoj z bratem, 5 lat mlodszym, praktycznie do 18 roku zycia, istny horror, zero intymnosci, nawet podpaski nie moglam wyjac bo sie gowniarz interesowal, ale w przypadku tej samej plci i mniejszej roznicy wieku pewnie nie bedzie zle" mieszkanie siostry z bratem w tym samym pokoju to patologia :O po co sobie robią dzieci jak trzymają je w chałupkach jak kury w klatkach

powiem Ci ,że myślę,że to nie jest fajny pomysł, pomyśl czy chciałabyś nie mieć wogóle prywatności, będą się ciągle kłócić.

"uyytutyaaaaaaaaaaaa ja mialam pokoj z bratem, 5 lat mlodszym, praktycznie do 18 roku zycia, istny horror, zero intymnosci, nawet podpaski nie moglam wyjac bo sie gowniarz interesowal, ale w przypadku tej samej plci i mniejszej roznicy wieku pewnie nie bedzie zle" mieszkanie siostry z bratem w tym samym pokoju to patologia po co sobie robią dzieci jak trzymają je w chałupkach jak kury w klatkach oj dziecko, nie masz pojęcia o niczym

ja mam brata blizniaka. do 12roku zycia mielismy wspolny pokoj. hehe wspominam ten czas wesolo. :D

Zanim synowie wejdą w wiek nastoletni mine trochę czasu więc tym bym się nie przejmowała,może się wiele zmienić. Ale osobiście wybrałabym dom,ogród,więcej przestrzeni i nie trzeba tak dzieci pilnować jak przed blokiem

w pewnym wieku robi się z tego dramat...pamiętaj też że dzieci nie potrafią tak sobie radzić z konfliktami, jak dorośli, ze dla nas wydaje się to błahe, a dla dzieci później młodzieży może być wielki problem, że w tym pokoju nie rzadko kiedy jest sam...

oni i tak chcą mieć wspólny jeden :) różnica jest 3 lat :) chłopcy od maleńkości śpią koło siebie, bawią się, pomimo że równie często są sprzeczki to nie chcą być oddzielnie, wiec raczej to nie dramat

mieszkałam z 3 lata starszym bratem w jednym pokoju przez 22 lata. w żadnym momencie zycia nie był to dramat :) mamy swietny kontakt, nie raz jako nastolatkowie przegadalismy nocke do 4-5 rano. w koncu wyszłam za mąż za jego kolegę :P mimo, ze brat mieszka teraz w innym miescie, widujemy sie przynajmniej raz w tygodniu i dalibysmy sie za siebie pokroic wszystko zalezy od charakterów a nie ilosci pokoi

oprócz charakterów to jest też kwestia wieku i przyzwyczajenia - myśle, że przez najbliższych parę lat może być fajnie Twoim chłopcom razem, ale przyjdzie wiek, że każdy będzie musiał mieć swój pokój; nas było pięcioro, mieliśmy 4 sypialnie, ja miałam zawsze sama swoją (bo jako najstarsza tak się przyzwyczaiłam i nie dałam sobie tego odebrać), rodzice też, zostawały dwie do podziału, nie wszyscy byli z tego powodu szczęsliwi:(

przez 20 lat mieszkałam z siostrą na 12 metrowym pokoju, w jednym łóżku koszmar , dzień jej wyprowadzki był pierwszym dniem najpiękniejszego życia. Ja byłam nocnym markiem, ona rannym ptaszkiem. Ja chodziłam spać o 3 wnocy, ona o 7 rano właczała seriale na video z całego tygodnia,. Dzisiaj mam 32 lata nie nawidzę spać z kimś, wolę spać na ziemii niż z kimś , dostaje kurwicy jak śpię z kimś i nerwicy, nie zasnę z facetem w jednym łózku, nie zmrużę oka , męczę się,zaraz mi gorąco . Never ,teraz meszkam sama i nie mam chęci tego zmieniać, kocham własne prywtane łózko, własną łazienkę, gdzie nie ma nikogo , wreszcie cisza , spokój, nie mam telewizora, nie muszę się katować 6-7 godzinami seriali od 7 rano , nikt nie kopie przez sen ( moja siora miala nadwagę i zajmowała 3/4 łózka a do tego musialam spać od ściany , a raczej wciśnięta w ściane)

A mozna wiedziec w jakiej miekscowosci mieszkasz? Ciekawi mnie skoro Ci sie podoba :) p.s co do pokoju to ciezko powiedziec bo to zalezy od charakteru dzieci..

Myślę, że rodzeństwo tej samej płci może mieszkać w jednym pokoju. Nie jest to optymalne, ale znam masę ludzi, którzy tak mieszkali i nie wspominają tego źle. Poza tym zanim chłopcy staną się nastolatkami, może jeszcze zmienicie lokum na większe.

Jak z dziewczyną wynajmowałem kawalerkę to mieliśmy parawan, coś w stylu www.fototap.pl/parawany i bardzo dobrze się sprawdzał, bo wydawało się nawet podświadomie, że mieliśmy dwa pokoje. Dodatkowo nic, a nic nie zaburza układu przestrzeni, nie wpływa na wizualne zmniejszenie metrażu. Bardzo porządne rozwiązanie, jak chcesz uzyskać komfort psychiczny w podziale przestrzeni.