Prawda o Powstaniu Warszawskim

„W WARSZAWIE MURY BĘDĄ SIĘ WALIĆ I KREW POLEJE SIĘ STRUMIENIAMI, AŻ OPINIA ŚWIATOWA WYMUSI NA RZĄDACH TRZECH MOCARSTW ZMIANĘ DECYZJI Z TEHERANU Gen. Leopold Okulicki wypowiedź na naradzie Komendy Głównej AK w lipcu 1944 (według zachowanych stenogramów

I zajebiście skończyliśmy. Inteligencja wybita, młodzież wybita, stolica zniszczona.

"Drzewo wolności trzeba podlewać krwią patriotów i tyranów." - Abraham Lincoln

tych którzy może nie chcą być patriotami.

TO należało zachować tej krwi na komunistów i NKWD, a nie na Niemców, którzy przegyrwali wojnę.

200 000 ludzi zginęło bo kilku panom pierdzącym w drogie angielskie fotele zachciało się powrotu do kraju.

Sierpniowy żar leje się z nieba i choć byś chciał to nie ma przebacz musisz tu stać, a pot się leje za nami wyludnione Ujazdowskie Aleje cień bramy daje chwilowe schronienie trzeba tu stać, patrzeć co się dzieje kto próbuje nerwy złamać żartem nikomu do miechu, pełnimy wartę trzeba pilnować gimnazjum Jadwigi inni patrzą jak rozmawiamy na migi o tym jak Niemcy uciekli do "Imki" o tym jak nasze będą w koło budynki nie musisz słyszeć by walczyć z wrogiem nie musisz słyszeć by walczyć o swój dom nie musisz słyszeć by za innych skoczyć w ogień gdy serce bije głośniej od bomb mówimy o wolności, choć nie znamy mowy nie znamy strachu, choć wciąż wyją "Krowy" widzimy lepsze jutro, choć złe tu czasy ktoś pokazuje nam w górze "Sztukasy" i teraz bieg przez spalony dom cisza, choć serce bije głośniej od bomb chwila na oddech w jakiejś piwnicy -popraw opaskę i zacznij liczyć! na trzy wypadamy od razu pod ostrzał późniejszy upadek będę czuł w kościach oficer z kraju, co próbował nas zdusić będzie zdumiony, że walczyli z nim głusi gdy stoimy tak dziś przy brzozowych krzyżach a godzina "W", choć odległa, się zbliża to nasze serca znów ogarnia duma że dzięki Wam ten kraj nie umarł że choć nie raz Wy cierpieliście katusze ja teraz tu walczyć już nie muszę to o pamięć Was teraz trwa walka więc kilka słów o Was na tych kartkach i Ty kiedy słuchasz moich słów pokłoń się za Nich, jakąś modlitwę zmów podziękuj Im, wiem, że też to czujesz nawet, jeśli nie słyszeliby Twego "dziękuję" nie musisz słyszeć by walczyć z wrogiem nie musisz słyszeć by walczyć o swój dom nie musisz słyszeć by za innych skoczyć w ogień gdy serce bije głośniej od bomb

Trzeba było być pojebanym, żeby wywołać to powstanie. Sytuacja była krytyczna, ale prędzej trzeba było dogadać sięz Niemcami, że oddadzą miasto Polakom (w celu skłóćenia Polaków i Rosjan).

To niech komuniści się wykrwawiają z Niemcami. Obowiązkiem AK było przygotowanie się do walki z komunistami, bo wszyscy wiedzieli, że Niemcy przegrają.

śmieszny student Gdyby to było takie proste. Nie jestem entuzjastą decyzji o Powstaniu. Podejmujący tę decyzję, byli już wówczas bardzo krytykowani i nie ma się co dziwić. Jednak nie było mowy o dogadaniu się z Niemcami. Hitler był zaślepiony, tak jak w wielu kwestiach, od jego paranoicznego antysemityzmu począwszy.

Nie wybuchłoby żadne Powstanie,Warszawa jeszcze dwa miesiące byłaby pod okupacją a potem Sowiecie zmietliby niemiecką obronę nad Wisłą,samym ogniem artylerii jak to zrobili na początku 1945r.

Komuniści nie zrobiliby żadnego Powstania bo ofensywa sowiecka wygasała,na razie zatrzymana przez Niemców,w bitwie pancernej na przedpolach Warszawy.Musieli podciągnąć rezerwy i przygotować się do nowej.

Sowieci przegrali na przedpolach Warszawy z Niemcami bitwę pancerną,stracili tam cały korpus.Oczywiście,że ofensywa hamowała ponieważ szła prawie z Białorusi.

I to było właśnie w raportach wywiadu AK,zignorowanych przez L.Okulickiego i jego ludzi.Wniosek był z nich ewidentny,nie ma co zaczynać Powstania,dopóki,nie rozstrzygnie się bitwa Niemiecko-Sowiecka na przedpolach miasta.

Ona była obłąkana. Zresztą były dwie. Pierwsza, że Mikołajczykowi uda się coś załatwić w Moskwie i Stalin udzieli pomocy. Wtedy Powstanie byłoby wianem. W zamian za koncesje polityczne dla Polski dajemy Sowietom przyczółek w Warszawie. I druga koncepcja: sytuacja wojskowa oraz nacisk aliantów zachodnich wymusi na Sowietach wkroczenie z pomocą do Warszawy. Jest przerażające, że Okulicki, który poznał mentalność sowiecką, siedząc w Kulisy podejmowania decyzji o wywołaniu Powstaniu 12 więzieniu na Łubiance, nie był w stanie rozpoznać ich elementarnej polityki. Tu pojawia się pytanie: kim on był? Przecież został zrzucony do kraju na spadochronie z jedynym zadaniem: rozkazem naczelnego wodza Kazimierza Sosnkowskiego, że w Warszawie nie wolno robić powstania! Istnieje na przykład domniemanie, że Okulicki został skaptowany przez Mikołajczyka dla jego koncepcji zagrania Warszawą ze Stalinem. Koncepcji dziecinnej. A co by było, gdyby Powstania w ogóle w Warszawie nie było? W odpowiedzi na takie pytanie pada zawsze jeden argument: powstanie zrobiliby samorzutnie komuniści. Ale Niemcy zlikwidowaliby je w ciągu jednego dnia. A gdyby sami akowcy bez rozkazu zaczęli strzelać do Niemców? Niech pan porozmawia z jakimkolwiek zaprzysiężonym, prawdziwym żołnierzem AK. Każdy powie: „Bez rozkazu nigdy. Myśmy byli wojskiem, które wypełnia rozkazy. Czyli co by się stało? Rosjanie weszliby do Warszawy i mieliby kolosalny kłopot. Zaczęto już w tak zwanym Ludowym Wojsku Polskim formować oddziały pacyfikacyjne, które wkroczyłyby do akcji, gdyby Armia Krajowa w Warszawie nie ujawniła się. Myślę, że Sowieci potrafiliby zdobyć siłą władzę polityczną w Warszawie, tylko że Polacy nie ponieśliby takich strat. Ocalałoby całe miasto. Wywieziono by potem może dwadzieścia, może pięćdziesiąt tysięcy ludzi na Sybir, lecz te kilkaset tysięcy pozostałoby w mieście. Dużo trudniej byłoby budować Polskę Ludową i mielibyśmy wszystkie przemiany polityczne wcześniej. Duch oporu byłby znacznie większy. Może Solidarność w 1956 roku? Trzeba zwrócić uwagę na fakt, że pokolenie Kolumbów było pokoleniem przegranym po Powstaniu. Oni w większości nie brali się już do konspiracji i czynnej walki. Pogodzili się z tym, co jest. Mieli dość pięciu lat okupacji. A Powstanie wykończyło ich kompletnie. Więc gdyby go nie było...