Podobają mi się tylko mężczyźni starsi o 20, 25 lat.

Zaczynałam normalnie od chłopaków w moim wieku, później to byli już coraz starsi chłopcy, w wieku 17lat miałam 24lat, 20stu 30latka i tak dalej.. Później 47, 41. Nie wiem nawet jak wchodziłam w takie relacje,ale doszłam do momentu,w którym znajomi w większości łączą się w pary, poważne związki a ja mimo tego, że kręci się koło mnie kilku mężczyzn nawet kilka lat starszych jestem zakochana w mężczyźnie 50letnim. Nie jest zbyt przystojny, nawet niezbyt bogaty, ot tak... zwykły facet o nieprzeciętnej osobowości,inteligencji. Jest niesamowity, chyba jeszcze się nie zorientował, że chciałabym nawiązać z nim romans,ale juz wyczuł że mi się podoba, podczas rozmowy czuć było pewnien rodzaj napięcia między nami. Nie wyobrażam sobie związku z takim mężczyzna i jego obecnosci w moim życiu, ale sama myśl o nim sprawia ze wszystko we mnie topnieje i nie wiem czy aranżować "przypadkowe" spotkanie czy unikać go i próbować zapomnieć. CHociaż to pewnie nic nie da, bo i tak następny mężczyzna będzie w podobnym wieku:/ Boję się też trochę ośmieszenia, to porządny facet, nie jakiś lowelas. Nie wiem czego po Was oczekuje:/ może chciałam się tylko wygadać, bo o raz kolejny walczę o coś tylko po to by to zdobyć a boję się tego w moim życiu.:/ Może ktoś ma podobną sytuację?

Chciałabym zakochać się w młodszym mężczyźnie, ale zawsze na spotkaniach z nimi mam wrażenie traconego czasu,zaczynam ich traktować z góry, bardziej jak starsza siostra czy matka, nawet tych starszych o 5-10lat.:/

jak ci tak dobrze to co sie martwisz-to twoje zycie i mozesz zakochiwac sie w kim chcesz-nic dziwnego z edojrzali faceci doswiadczeni, maja powodzenie bo wiedza wiecej niz 20 letni szczyl