wszędzie kryzys.. dziecko praca mąż :/

to będzie treść bez cenzury, gdyż jestem sfrustrowana i mam dość, muszę się wykrzyczeć.. a potem zacząć działać, ale póki co muszę.. Mam dość. Czego? Wszystkiego, mam ochotę spakować plecak i ruszyć w góry. Tak, właśnie tak, uciec. Klasyka. Dlaczego? Mam siedmioletniego syna, którym zajmowaliśmy się sami z mężem. Najpierw byłam 3 lata z dzieckiem, nie pracowałam - świadoma decyzja, uznałam że tak będzie lepiej z różnych powodów (finanse, brak wsparcia ze strony babć, dziadków, przekonania) Przedszkole, powrót do pracy - w miarę stabilnie. Znalazłam pracę w szkole, aby zapobiec ewentualnym problemom co w wolnym czasie pocznę z dzieckiem. W miarę dorastania dziecka podjęłam decyzję o powrocie do zawodu. Zrezygnowałam z pracy w szkole, dziecko zaczęło szkołę ja zaczęłam inwestować w siebie i swój rozwój przez ostatni rok. Opłacało się kosztem finansów oczywiście. Rozkręcam działalność, dorabiam w innych instytucjach, ALE! są wakacje - pomocy przy dziecku dalej zero, mąż ma wszystko w d..e i tylko chodzi do pracy, wraca o 18.00, jak mu wspominam, że może by poprosił rodziców, którzy nie pracują i generalnie zajmują się byciem świadkiem jehowy i bieganiem po domach w celu nawracania innych o wsparcie - olewa temat, był tam tydzień i uważa, że wszyscy spełnili swój obowiązek i powinnam była być wdzięczna im i jemu za opiekę nad dzieckiem. Ja dalej tkwię w domu, telefony się urywają, nie mam jak iść i załatwić spraw pracowych. Pierwszy miesiąc ciągałam wszędzie syna, ale dajcie spokój ileż można, przecież to trwa wszystko mać, poza tym zajmuję się sprawami trudnymi społecznie. Wszystkie znajome na wakacjach z mężami, dziećmi, ja z robotą po uszy czuję że utknęłam. Mąż - zero pomysłu na cokolwiek, działalność odtwórcza przyjdzie siedzi przed laptopem, ipodem od jednego do drugiego. OWszem weźmie dziecko na rower, nie powiem, ale co to jest 1-2 godzin i to po 18.00. O 18.00 to ja mogę kolejny kit wciskać by e-mail dzwoniącym wcześniej. Nie, nie mogę dzwoniących poinformować o mojej sytuacji, czy też wyjeździe na wakacje.. mąż miał mi pomóc. jestem wściekła. na meża - który żyje w matrixie na dziadków i babcie - że zero wsparcia na siebie - ze się wściekam i przez to nic nie robię ale zaraz się zbiorę w garść! i na wakacje nie jadę, bo.... oczywiście mąż zrzuca na mnie organizację wakacji, jak mam wszystko ogarniać????

moze poszukaj jakies pół kolonie dla synka??????????? a opiekunka?????

EJ litości to jest 7latek....wedlug prawa to juz nawet nie musisz go do szkoly odprowadzac za raczke! Serio nie zostawisz go samego w domu? moze jeszcze pieluchy zakladasz...