Straciłam koleżankę.

Poprosiła mnie, żebym załatwiła coś w jej imieniu. Zgodziłam się mimo tego, że pół miasta musiałabym przejechać, żeby to załatwić, ale powiedziałam jej, że dopiero wieczorem będę wolna. Kończę pracę o 19, później musiałam podjechać do domu, bo z kurierem umówiłam się na 20 i powiedziałam, że będę wolna po 20. Powiedziała, że nie ma problemu. Dzisiaj okazało się, że jednak musiałabym tam być przed 18, i że nikt nie będzie tam czekał na mnie. Nie mogę być na 18, bo przecież do 19 pracuję, a później mam swoje sprawy, to się obraziła i stwierdziła, że jestem egoistką myślącą tylko o sobie. Fakt faktem ona nie mieszka w mieście, w którym miała "to" załatwić, musiałaby tu sporo dojechać, więc zgodziłam się, że jej pomogę, korona z głowy mi nie spadnie, ale uprzedzałam ją wczoraj, że dopiero wieczorem. Ech. Słusznie mam wyrzuty sumienia?

nie ona jest egoistka nie przejmuj sie

Niech sobie sama załatwia sprawy, jak ma mieć pretensje później, przecież to normalne.

masz robotę, to najważniejsze. Ciekawe, czy ona by się narażała....

Bo ja wychodzę z takiego założenia, że swoje sprawy należy załatwiać samemu. I nieważne czy miała daleko czy blisko jest to naprawdę nieistotne, ma problem niech go rozwiązuje sama, a nie prosi osoby drugie i jeszcze ma pretensję, jak coś idzie nie po jej myśli.