Strach przed związkiem

Jestem sama od zawsze. Raz kochałam, ale kiedy sprawa zaczęła się robić poważniejsza ja się wystraszyłam i wszystko się zepsuło. Od tej pory nie kochałam nikogo - 2 lata - a kiedy znajomość z chłopakiem zaczyna nabierać jakiegoś znaczenia ja się wycofuję. Boję się odrzucenia i braku akceptacji moich wad a szczególnie jednej, która jest moim ogromnym kompleksem. Jestem płaska. Chciałabym jakiejś rady. Jak zmienić moje nastawienie? Mam 18 lat.

moze Ci jeszcze urosna :>

Tak tak. Może urosną, ale w to wątpię. W każdym razie mniejsza o biust. Mi chodzi o to jak się pozbyć kompleksów i jak w końcu zbudować z kimś jakiś związek.

Doskonale Cię rozumiem :( mam podobnie... ciągle uciekam, a później żałowałam, jeszcze bardziej gdy jakiś czas później widziałam 'jego' z inną :( wiadomo tylko Ty wiesz co Ci jest, raczej wątpliwa sprawa żeby facetowi udało się przejrzeć kobietę... 'tak się zachowuje , to mnie nie chce i tyle' Wiesz na pewno nie rezygnuj z poznawania , z zawierania nowych relacji, a na pewno trafi się w końcu ten , przed którym nie będziesz miała oporów powiedzieć czego się boisz, czemu itp. ja także ciągle na to liczę :)

Słuchaj, jeśli chłopak zabiega o Ciebie, stara się, żeby relacja się rozwijała, to logiczne, że mu się podobasz. Widać Twój mały biust mu nie przeszkadza, bo jakby tak było, to wziąłby się za inną dziewczynę. W ogóle co ma rozmiar biustu do miłości?

masz dopiero 18 lat wiec całe życie przed toba. trafisz na tego jedynego w końcu :)

eh , ja za to mam troszkę więcej ale staram się jakoś w końcu przełamać , bo tak to nie może wiecznie trwać :/ albo to ciągłe wmawianie sobie , że na pewno chodzi o coś innego, a nie to że się mną interesuje

może niedojrzała emocjonalnie jeszcze jestes

nie, nie porzucił nic z tych rzeczy... Dojrzała emocjonalnie jestem z całą pewnością. Sporo rzeczy bardzo przeżywam wewnętrznie, może boję się właśnie jakiegoś rozstania, gdyby coś nie wyszło, nie wiem

to normalne,ze sie boisz,zobacz statystyki rozwodow,zdrad,musisz zyc wedlug swojej natury a nie presji spolecznej,zaakceptuj to,jestes taka i koniec ,czekasz na bratnia dusze a nie na zwiazek,nie zmuszaj sie do niczego,takich jak tyjest coraz wiecej nie zadowola sie byle czym . Byle jaki zwiazek to martyrium,nie o to ci chodzi,i dobrze,zajmij sie swoim rozwojem to przynosi wiecej satysfakcji,niz sluzenie mezowi.

dzięki wielkie sylvia za miłe słowa :)