Czy mogę to uznać za sukces, jako 27 letni . . .

Witam. Przez ostratnie lata miałem dość spory problem z nieśmiałością. Do tego stopnia, że mimo ukończonych 27 lat nigdy nie byłem na randce i nie mam żadnych doświadczeń w tym temacie. Ale ostatnio chyba zaczynam robić małe postępy, bo w tym mieśiącu już dwie dziewczyny spytałem o imię. I ku mojemu zaskoczeniu, moje obawy nie zostały potwierdzene. Ta druga jest w moim typie nawet się uśmiechneła i podała mi rekę. Moje pytanie brzmi, czy jeszcze w tym wieku mam wg. was szanse "jeszcze się wyrobić", i ułożyć sobie życie w sferze kontaktów damsko-męskich?

masz, tylko ćwicz dalej swoje zdolności kontaktów z ludźmi. przełamuj stopniowo nieśmiałość, tak jak robisz do tej pory i z czasem postępy będą wieksze.

ale wymyśliłeś ... nudna historia opowiedz coś fajniejszego

Nie wymyśliłem. To realne zdarzenia . . .

No, troche podbudowaliście mnie. Zadałem to pytanie w obliczy często spotykanej opini, że w tym wieku juz raczej za późno na nadrobienie pewnych zaległości . . .

Ludzie nie są tacy źli, jak ich wyobrażamy sobie w głowie. Mamy często obawy, że ktoś wyśmieje, że ktoś oceni nas negatywnie, a potem okazuje się, że jest ok. Trenuj i zagaduj, może nawet się pokuś o randkę ;)

Masz czas do 80-tki na znalezienie kobiety, potem będziesz się przygotowywał do przejścia na drugi świat i śmiało możesz powiedzieć że przeżyłeś życie.

Szczerze? Zrobiłeś krok długości 1mm, gdzie powinieneś zrobić 10cm. W tym tempie daleko nie zajdziesz, jak widzisz. Po pierwsze jeżeli już coś wiesz, chcesz, jesteś zdecydowany, to wtedy działasz. Wypatrujesz kobietę. Obserwujesz ją, dajesz jej jakieś sygnały i obserwujesz. Jeżeli odwzajemni to, to wtedy od razu konkretne kroki np. kino, kawa,spacer,skok na bangi. Sorry, ale musisz być świadomy,że czas nie stoi w miejscu, to Ty stoisz w miejscu, a czas Cię wyprzedza.

A te dwie dziewczyny to? Nieznajome zaczepione na ulicy, czy może znajome znajomych?