nie potrafie rozmawiac z ludzmi i to jest moja wielka wada :(

niby jestem inteligentna , niby dobrze sobie radze na studiach , mam rozne uzdolnienia, ale nie potrafie ciekawie rozmawiac z ludzmi :( czesto ludzie chca mnie poznać i na poczatku jest fajnie ,a potem sie do mnie zniechecaja bo jestem nudna w rozmowie... staram sie nad tym pracować ,ale roznie mi to wychodzi :( pamietam jak w tamtym roku spotykałam sie z chlopakiem bardzo przystojnym i fajnym z charakteru.. ale przestał do mnie dzwonić podejrzewam ,ze dlatego bo na ostatnim spotkaniu zupełnie nam sie rozmowa nie kleiła

gdybym była ,, ciekawa " w rozmowie i przebojowa jestem pewna ,ze miałabym wielu znajomych ... a tak... mam tylko paru ,albo chca ze mna rozmawiac faceci ,ktorzy chca mnie zaliczyc masakra jednym slowem :(

haha, jest się czym przejmować ;) 2/3 ludzi to chuje (sprawdzone und potwierdzone), więc lepiej gadaj sobie do kota, a w kierunku takich ludzi wzdychaj mgiełką słodkiego pierda. pozdro i głowa do góry :D

Może i chuje ,ale nie pociesza mnie to bo czesć jest przecież wartościowych ... zazdroszcze tym co maja mase znajomych , co potrafia rozmawiac z nowo poznana osoba cały dzien i zawsze sa nowe tematy a ja nie potrafie... zwykle tylko na poczatku wydaje sie przebojowa i fajna ,a potem czar pryska mam tylko pare takich osob co moge z nimi rozmawiac o wszystkim i zawsze sa nowe tematy

A JA MAM problem w opowiadaniu czesto mam duzo do opowiedzenia ciekawego ale ostatnio jak probowalam cos opowiedziec to gubilam watek i sie jakalam wyobraz sobie jakie to uciazliwe

ja tez mam czasem problem z tym zeby cos dlugo opowiadac moze dlatego ,ze boje sie ,ze cos glupio powiem...

Swietnie cię rozumiem, bo mam tak samo. Nie potrafię nawiązywać kontaktów koleżeńskich, mimo ze mam troszkę lat. W pracy nazywają mnie ,,mimozą", bo nie włączam się w rozmowy, nie potrafię ot tak na luzie porozmawiać z obcymi. Co dziwne-w gronie znajomych uważana jestem za przebojową i wygadaną. wiem ze u mnie powód jest jeden- brak pewnosci siebie oraz straszny strach przed oceną innych. Dopiero gdy ktoś wykazuje inicjatywę, zagaduje mnie, jest zainteresowany moją osobą, zaczynam i ja się otwierać. Trudno-muszę sie pogodzić z tym, bo chyba nie przełamię sie. dziwne jest tylko to, ze mam dużą wiedzę, dużo czytam, różne ciekawostki itp, a podczas rozmów z dalszymi koleżankami czy z nieznajomymi zwyczajnie zapominam o różnych faktach i nei wiem co wtedy powiedzieć... i też niestety spalę zawsze każdą opowieść....

I jeszcze coś dodam- w życiu spotkalam kilka osób, z którymi od pierwszego spotkania rozmawiałam, jakbym znała te osoby cale zycie. Ale to akurat moim zdaniem jest po prostu pokrewieństwo dusz, nie jakies tam czary mary;P tylko po prostu podobne podejście do wielu, wielu spraw. I tymi osobami są zarówno faceci jak i kobietki, w różnym wieku.

jestem po analu i związku z murzynem czy to moze byc poodem mojej niesmiałości ?

ha ha ha, na więcej Cię nie stać?