Co o tym myśleć??

Mam chłopaka już 2,5 roku. Ja studiuję, on pracuje. Oczywiście w dwóch różnych miastach. Kiedyś spotykaliśmy się w weekendy, ale za to rozmawialiśmy i sporo pisaliśmy. Teraz ja mam wakacje i dzieli nas tylko 20 km, ale problem w tym ze widujemy się jak dobrze pójdzie raz w tygodniu i to na krotko. On niedawno zmienił prace. Teraz pracuje od 1-3 w nocy do jakiejś 13-15 czasem 20. Kiedy chce się spotkać i w ogóle pogadać to słyszę ciągle ze pracuje, jest zmęczony, albo ze idzie spać zaraz po pracy, Już nie pisze i nie dzwoni jak kiedyś. Kiedy był tez bardziej wlewny: mówił ze kocha, tęskni, a teraz nic, zero wyznań. Jak się zapytam czy kocha to powie ze tak, ale doda ze chyba, raczej, prawdopodobnie. Jak się zapytam czy tęskni to powie ze trochę bo czasu nie ma. A jak się żale ze mógłby chociaż zadzwonić czy napisać to tez słyszę ze czasu nie ma albo ze zmęczony jest, ale jak jest ze mną na spotkaniu to do kolegów pisze smsy. Co o tym myśleć??

Witaj w świecie dorosłych, w świecie gdzie uczucia muszą zejść na dalszy plan ponieważ zmęczenie wywołane ciągła pogonią za dostatkiem (a czasem nie umieraniem z głodu i zimna) zabija wszelkie ochoty na amory. Nie bądź okrutna, zrozum :) Ale zawsze możesz rzucić dziada w diabły i związać się z niebieskim ptakiem, któremu żadna praca (bo dla takich "fachofców" nie ma roboty w tym kraju) nie będzie przeszkadzała w nieustających zalotach 24h/doba ( z przerwami na wypróżnienia).