Do 21 roku życia nie byłam w żadnym związku i to był najlepszy okres mojego życi

I tęsknie za tym czasem. Najpierw mój pierwszy związek, półroczny, po którym dość szybko pocieszyłam się kimś innym (i przyznam, że było to skuteczne, bo przestałam cierpieć). Niestety z tym innym też nie wyszło, postanowiłam pocieszyć się spotkaniem z tym byłym. Teraz jestem już totalnie rozbita. Nie wiem czy bardziej tęsknie za tym pierwszym czy drugim. Chyba już nie chcę nikogo spotykać... owszem, fajnie jest kiedy wszystko się układa. Jakieś drobne kłótnie też mają swoj urok. Ale nie wiem czy warto patrząc na to, jak często wszystko nie wychodzi. Nigdy nie wierzyłam w powodzenie związków, a teraz jeszcze tego doświadczyłam.