mój facet zarzuca mi że

za rzadko mówię mu miłe rzeczy, typu kocham Cię itd. Nie chodzi o to, że tego nie czuję, ale zwyczajnie jestem takim typem osoby, która nie musi tego ciągle powtarzać, wolę kiedy mówią za mnie moje czyny. On to niby rozumie i mówi że nie ma do mnie o to żalu, ale i tak widzę że mu tego brakuje. A ja jakoś nie umiem się przełamać, takie sentymentalne słowa jakoś nie przechodzą mi przez gardło, może to dlatego że wychowano mnie trochę na "twardzielkę", bo taka była potrzeba kiedy dorastałam... ma tak któraś z Was?

moze sprobuj sie otworzyc ;) kazdy musi w koncu nauczyc sie milosci :)

próbuję powoli ale jest to dla mnie trudniejsze niż sądziłam, pewnie dla Was zabrzmi to głupio ale wypowiedzieć parę prostych słów jest mi ciężej niż cokolwiek innego... żeby nie było niedomówień, on jest fantastycznym człowiekiem, rozumiemy się jak z nikim innym, na każdej płaszczyźnie życia i nawet z tym moim głupim problemem jest tak, że on to akceptuje i kocha mnie taką jaką jestem - co jest dla mnie przyznam szczerze prawie szokiem, bo nigdy nie sądziłam żeby ktoś mnie tak po prostu chciał bez zastrzeżeń :) tym bardziej jest mi głupio że tak ciężko przychodzi mi okazywać mu uczucia w ten najbardziej prosty sposób, zwłaszcza kiedy widzę że to dla niego dość ważne