przeczytajcie to koniecznie!!!!

Pracuję w przedszkolu. Mam 40 parę lat, więc w swoim życiu trochę już widziałam. Tak mi się przynajmniej wydawało. Do czasu. Rok temu była u nas dziewczynka, śliczna niesamowicie, duże czarne oczy, kręcone ciemne włosy, grube, długie, uśmiech miała taki, że można było stracić dla niej głowę. Niczym się nie wyróżniała od innych dzieci, była dość nieśmiała, cicha, ale w wieku 4 lat, mało kto jest przebojowy. Alicja, tak się nazywała. Nazywała, bo, małej Alicji już nie ma... Ale od początku. Kiedy Alicja dołączyła do grupy, wszystko wydawało się być normalnie. Po kilu miesiącach, całkiem przez przypadek, zauważyłam, że Alicja, często bawi się lalkami... w gwałt. Oczywiście mała nie wiedziała co robi, po prostu się bawiła. Po którymś razie, spytałam ją, w co się bawi. Jej odpowiedź mnie doprowadziła do zawału serca. Alicja odpowiedziała... w tatusia i siebie. Nie pamiętam, czy tak dosłownie powiedziała, ale coś w ten deseń. Natychmiast zadzwoniłam do mamy Alicji i poprosiłam o rozmowę. Było to dla mnie bardzo trudne ale musiałam to zrobić. Matka, dosłownie rzuciła się na mnie z pięściami i paznokciami (do dzisiaj mam bliznę na policzku). Koleżanki pomogły mi ją spacyfikować do przyjazdu policji. Co było na komendzie, tego nie wiem. Wiem, że tego samego wieczoru obydwoje rodzice byli razem w domu. Jak dowiedziałam się na drugi dzień od policji, Alicja została pobita na śmierć, przez własną matkę. Matka Alicji, do wszystkiego się przyznała, podając powód: KRZYWDA JEJ SIĘ NIE DZIAŁA, ALE SKORO WYPAPLAŁA NASZ SEKRET, TO MUSIAŁA PONIEŚĆ KARĘ... powiedziała to w sądzie. Co było dalej, nie wiem. Nadal nie mogę w to uwierzyć, nadal płaczę kiedy o niej myślę. Prawię codziennie chodzę na jej grób. Rodziców nigdy nie widziałam (mam nadzieję, że gniją w więzieniu), ale nikogo z rodziny również nigdy nie widziałam. żródło: http://piekielni.pl/page/2