Jak pomóc koleżance, której umarł 3 letni synek??

pomóżcie, jak ją wesprzeć

poprostu być. ...moja wyobrażnia nie ogarnia takiej straty:(

o rany nie mam pojęcia może po prostu bądź.. nic na siłę bądź na każde zawołanie, odwiedzaj ją... sama wyczujesz czy potrzebuje spokoju, czy może bycie obok jej pomaga najbardziej

życie jest okrutne i niesprawiedliwe

Tak, odwiedzaj ją, dzwoń ale nie narzucaj się też za bardzo...

czyli po prostu być przy niuej jeśli tego chce... Ona powiedziała, ze to wydarzenie ją zmieniło na zawsze, że coś w niej umarło, pękło i zostawi zadrę nie do wygojenia

a skąd ty wiesz po kim ja płacze a po kim nie??

Jak starszy człowiek, który był ważny dla wielu osób umiera to tak nie płaczecie, fałszywe k**wy chcesz, zeby ktoś płakał po obcych? zresztą nie o tym jest temat nie nazywaj nikogo przydomkiej swojej mamy. To zarezerwowane wyłącznie dla niej

dobrze, ja chcę przy niej być, ale ona chyba potrzebuje spokoju. dziękuję za rady, bardzo chciałabym jej pomóc

Powiedz jej,ze gdyby cię potrzebowała to może w każdej chwili dzwonić .Nie wypytuj jak się czuje ani o dziecko,słuchaj,ale staraj się nie komentować,nie mów,że ją rozumiesz.To trudne rozmowy,ja do dzisiaj pamietam jak kto sie zachowywał w stosunku do mnie

a co sie stało jej synkowi ?

wypadek

ale szczegółów nie znam ona nie chce o tym mówić. wiem,że "usnął w jej ramionach"

jasne, że tego nie rozumiem, bo nie ogarniam, nie przeszłam sama czegoś takiego i już jednej koleżance pojechałam trochę jak jej powiedziała "ja ciebie rozumiem"- jak nie przeszła to nie rozumie i basta!

Ignarashiuuuu Jęczycie jakby jej facet umarł. To dziecko było ważne tylko dla niej i jej faceta. Jak starszy człowiek, który był ważny dla wielu osób umiera to tak nie płaczecie, fałszywe k**wy Dziecko jest ważne dla większej ilości osób niż starszy człowiek. Jest nadzieją na przyszłość, darem. No alee nie każdy to ogarnia.

Nie pomożesz. Ktoś, kto nie stracił dziecka nie zrozumie, co to za ból. Rozmowa nie pomoże. Taka osoba musi sama dojść do siebie.

dziękuję Wam za rady. Ja po prostu będę przy niej jeśli ona tego zechce.

strata dziecka -to najgorsze ,co może spotkać rodzinę,masz rację trzeba samemu sobie wszystko poukladać, wpadłam w depresję,nie pamiętam pierwszego roku po,przesiedziałam go na sofie tępo patrząc w telewizor,na szczęscie miałam obok wspaniałego męża,opiekował sie drugim dzieckiem,zajmował domem, nie komentował i pozwoił mi przezyć to wszystko po swojemu