On jest już na magisterskich, a ja dopiero zaczynam...

Mężczyzna, którego kocham, ma 23 lata i jest studentem. Ja jestem z kolei o rok starsza i dopiero w tym roku idę na studia. I, nie wiem czemu, czuję się z tego powodu gorsza i opóźniona. I nie ma znaczenia to, że dopiero teraz znalazłam dziedzinę, w której mogłabym spożytkować swoją energię, a cel, jaki sobie ustanowiłam, jest dla mnie ważny. W moim wieku powinnam przecież coś osiągnąć...

Chciałabym, żeby i on mnie pokochał, ale dla niego zapewne pozostanę zawsze kimś gorszym, mniej wartościowym. Chociaż mówi się, że studia nie określają ani trochę naszej wartości, to mam wrażenie, że faceci studenci nie chcą dziewczyn mniej wykształconych od siebie, mimo tego że te posiadają swoje zainteresowania.