Mam dni że nie mogę przestać mysleć o mojej głupocie

i popelnionych bledach. Nie byly niby jakies wielkie(czasem wrecz glupoty) ale np nadchodzi dzien ze ni stad ni zowad mam wyrzuty sumienia, czuje sie przez to jak smiec. Wyolbrzymiam ze ludzi traktuje niesprawiedliwie itp. Staram sie dazyc do idealu i widze ze np w niektorych sytuacjach a nawet dosyc czesto ktos mowi bez ogrodek cos ,nie zwaza na uczucia innych, ja tego nie robie za co nie raz zostałam upomniana,a nawet wysmiana.

też tak czasem mam:o natury nie zmienisz, trzeba się męczyć z własną osobowością i charakterem:o

a o czym to swiadczy? nawet nie wiem do jakiego typu osobowosci mam sie kwalifikowac... moze byloby mi latwiej gdybym wiedziala..

osobowość neurotyczno-melancholijna, generalnie chodzi o nadwrażliwość

nieciekawie:(:(

też wolałabym być inna, silniejsza psychicznie, a nie tylko doły łapać i się wszystkim przejmować, ale skoro tego nie zmienię to staram się zaakceptować. Pocieszam się, że czas szybko płynie i niebawem trzeba się będzie przenieść na tamten świat, a to co jest tu i teraz to nic nieznacząca chwila względem wieczności. Chociaż wiara w wieczność też coraz bardziej kuleje, a i upływ czasu bywa powodem przygnębienia:o