Klub Starej Panny +/- 35

na bani to brzmi jak wyprawa w nieznane a 5 km to jakies 15 minut pieszo :) Nie nakręcam na nic po prostu czasem się zdarza. Ja do nocnego mam trochę ponad 2 km ;P i czasem można tam dostać w łeb ...

15 minut, to ja idę niecały kilometr :) A nie będę dwóch godzin poświęcać, dla frytek. I tak mi nie wolno tego jeść. Chociaż lubię.

hej, czytam topik od początku, też jestem sama, ale nie lubię myśleć o sobie jak o starej pannie

@lubię oliwki - chyba żadna z nas nie lubi. To strasznie stary zwrot ale ciągle funkcjonuje. Nie czuje się staro, a tym bardziej na wychodzenie za mąż. Dopiero ok 30 dojrzałam do tego.

Rhovannion, tak z ciekawości z jakiego jesteś miasta?

myślę, że to jak siebie odbieramy, to kwestia nastawienia. Ja postanowiłam sobie, że pomimo swojej samotności, nadal będę młoda duchem, nie zamknę się w czterech ścianach. Mam chwile slabości, doły, zdarzają się łzy, ale żyję, Jestem. Bedzie co ma być. Jasne, że chciałabym miec kogoś bliskiego, kogos kogo bym kochala z wzajemnością, z kim moglabym dzielić zycie, ale skoro go nie ma to i tak muszę żyć najlepiej jak potrafię

moim skromnym zdaniem to wlasciwe podejscie :)

Ja lubię nazywać rzeczy po imieniu. Nie jestem singielką, do małżeństwa dojrzałam już dawno. Jestem starą panną, tak o sobie mówię i tak się czuję.

jaq - nie przyznaję się. Pewnych rzeczy na forum nie ujawniam.

a ja mam 26 lat i chyba nie dojrzałam do zwiazku zawsze uciekam....fuck;/ nie chce mieć dorosłego życia, nie myśle o sobie jak o osobie dorosłej

Rhov, ja też nie jestem singielką, to zupelnie co innego, ale też nie mam zamiaru nazywać się starą panną tylko dlatego, że ktoś kiedyś wymyślił takie określenie. Nie czuję się stara, jestem młoda duchem. A Ty, Rhov, jesteś ode mnie młodsza sporo, więc tymbardziej nie powinnaś czuć się staro. Rozumiem, że masz problemy, ale postaraj się myśleć o sobie lepiej

To ja odwrotnie. Pragnę stabilizacji, chciałabym mieć komu robić kanapki do pracy i na kogo czekać z obiadem. Kto pomagałby mi czasem w domowych obowiązkach. Marzy mi się poważny związek, wspólne mieszkanie, ślub. Ale to tylko takie marzenia, niemożliwe do zrealizowania.

Ok, rozumiem ;)

nie wiesz czy niemożliwe do zrealizowania. Nikt nie zna przyszłości. "Nigdy nie mów nigdy" - tego mnie nauczyło życie

Skoro do tej pory nikt mnie za rękę nie trzymał nawet, to średnio widzę siebie w jakimkolwiek związku. Nawet za 10 lat. Poza tym, coraz częściej myślę na tym, żeby się z tym światem pożegnać. Nic mnie tu nie trzyma, nic tu na mnie nie czeka.

może gdzieś jest ktoś dla kogo Ty jesteś ratunkiem, wybawieniem? może ktoś czeka na Ciebie? ktoś kto jest w gorszej sytuacji niż Ty?

Jakoś mnie to nie powstrzymuje. Już od kilku lat szukam jakiegoś sposobu, żeby w miarę bezboleśnie się wylogować. Moje życie to nieustanna walka. Z biedą, z bólem, z samotnością. I chcę się już poddać. Nie mam najmniejszej motywacji, by żyć.

ja też nie myślałam o sobie jako starej pannie; dopóki tego nie usłyszalam, w pracy kolega podczas kłótni mnie tak nazwał... i zaczęłam myśleć...

żyj dla siebie. Wiem, że to nie jest łatwe i z tego co tu przeczytałam, domyślam się jak Ci trudno, ale mamy tylko jedno życie. Poza tym nie myślałaś o tym, zeby pomagać innym? Jest wiele osób, które tego potrzebują, jesteś wartościową dziewczyną, myślę, że moglabyś znaleźć w tym jakiś sens

Strongerrr, nadal nie powinnaś o sobie tak myśleć. A słowa kolegi świadczą o jego poziomie. Niskim

lubie oliwki dzięki, wiem otym... a ty ile masz lat?

wylogować się ładne okeślenie :) napiszę Ci coś jeżeli ktoś chce to zrobić robi to a nie pisze o tym na forum pozerka teraz pewnie czekasz na wpisy "ależ co Ty piszesz..."

Ja się na razie zastanawiam. Planuję. I tak mnie tu nikt nie zna, mogę się spokojnie wygadać. w normalnym życiu nie mam nawet do kogo ust otworzyć.

Strongerrr, mam 35 +. Wiem, że tacy "życzliwi" potrafią nieźle dokopać, ale nie musimy się na to zgadzać i poddawać się temu

w normalnym życiu :) a co to jest z tego co piszesz masz masę znajomych i na pewno jakąś rodzinę nie możesz wiedzieć co oznacza samotność od początku do końca istnienia

miłego wieczoru, i trochę optymizmu

Mam masę znajomych, ale to ludzie, z którymi imprezuję, a nie prawdziwi przyjaciele. Rodziny żadnej nie mam. Kiedyś mnie bili i poniżali, potem wykreślili ze swojego życia. Jestem totalnie sama. Nie mam nikogo.

dobry wieczor :-) juz mam lepsze samopoczucie :-) bylam na przepysznym obiadku u rodzicow i pozniej u sasiada na kawce :-) no i za pol godzinki spac pojde juz :-) a jaka byla Wasza niedziela?

Moja, jak widać po wpisach, dosyć smętna. Jak zwykle siedziałam sama, wypiłam kilka kaw i tyle.

Ja juz uspilam swoja mala kopie i teraz mam czas dla siebie:)