którego wybrać?

Proszę o radę bo nie mogę sama podjąć tej decyzji, a dłużej się zastanawiać też nie chcę... Poznałam w jednym czasie dwóch świetnych facetów: jeden starszy 5 lat, wykształcony, pracowity jednak ze ogromnie pozytywnym nastawieniem do życia co bywa irytujące... Zamiast czasem pomóc czy poradzić słyszę tylko: "dasz radę", "myśl pozytywnie", "ciesz się każdym dniem wszystko samo się ułoży"... Drugi natomiast jest młodszy, skończył liceum, pracuje, ma świetny charakter, uwielbiam z nim pisać, rozmawiać... Oboje chcą stworzyć poważny związek... Ten pierwszy nie pije, nie pali, natomiast młodszy owszem... Boję się że mimo świetnego charakteru jest za młody na poważny związek... Ma 23 lata... co myślicie? Jak to rozstrzygnąć?

niech sie o Ciebie biją:)

Od tego może zależeć moje życie, i nie mam zwyczaju rozwiązywania swoich problemów na forum więc zrozum jaki mam mętlik w głowie... Dlatego daruj sobie tego rodzaju beznadziejne komentarze...

ciezko cos powiedziec bo ich nie znam... a z ktorym bys poprostu chciala być?

to nie był komentarz a jedynie podpowiedź. Tak tego typu konflikty/dylematy rozwiązuje się w naturze

jesli wolisz tego młodszego to z nim się zwiąż.. to ,ze jest młodszy to nic... jeszcze wydorosleje za 2 ,3 lata

Sądzę, że z tym starszym mogłabym spokojnie spędzić życie, moja rodzina już go poznała i strasznie polubiła, tylko irytuje mnie czasem... Z młodszym znów uwielbiam rozmawiać, spotykać się i też myśli poważnie mimo swojego młodego wieku... Właśnie jego nikt nie poznał, dlatego nie ma mi kto nawet poradzić... :-(

widze ,ze jestes zauroczona tym młodszym ,a ze starszym chciałabyś być bo wykształcony , rodzina by go polubiła itd Uważam ze powinnas wybrac młodszego bo inaczej bedziesz załowac

Zrób tak: napisz na dwóch małych karteczkach ich imiona, wymieszaj je, wylosuj jedną i zobacz jakie imię wypadło. Najważniejsza jest Twoja pierwsza reakcja, pierwsze odczucie. Jeśli na Twojej twarzy pojawi się uśmiech i pierwszym uczuciem będzie radość, to znaczy, że tego powinnaś wybrać. Jeśli w pierwszej chwili poczujesz wewnętrzny zawód, że wypadł akurat ten, to znaczy, że to nie on. Mówię to serio, ja często tak robię, gdy mam jakieś dylematy, chociaż zdarza się, że i to nie pomaga w pełni w ich rozwiązaniu, ale zawsze jakoś tam nakierowuje:)

ten młodszy bardziej się mną interesuje, pyta gdzie wychodzę, z kim, jaki mam plany itd... Ten starszy pisze tylko rano "milusiego dnia", jak idę gdzieś "to milusiego spotkania" itd... zero jakiegoś zainteresowania właśnie, tylko wszystko milusio i na spokojnie... dobry ma charakter ale wkurza czasem... Wieczny optymista, ciągle uśmiechnięty...

wiec skoro starszy Cie irytuje to nie ma sensu być z nim tylko z rozsadku

z młodszym z tego co piszesz bedziesz szczesliwa

A Ty ile masz lat? Ja też myślę, że powinnaś się kierować przede wszystkim tym na ile z kim się dogadujesz, czy macie wspólne tematy, czy czujesz się przy nim swobodnie i masz wrażenie, że możecie gadać bez końca.. To jest najważniejsze, bo związek na tym polega, żeby ludzie dobrze się rozumieli i nadawali na tej samej fali:) A jeśli tamten już Cię irytuje, a jeszcze nie znasz go w pełni, to pomyśl co będzie później.. O tym, że rodzina go zna i lubi to w ogóle nie myśl, bo to Ty będziesz żyć z człowiekiem na co dzień, a nie rodzina.

tak bardzo nie wiem co zrobić i boję się, że będę kiedyś żałować... Ten starszy ma straszne poparcie w mojej rodzinie, przyjaciołach (byliśmy na wspólnej imprezie), tego młodszego poznać nie zdążyli, aczkolwiek bardzo podoba mi sie jego normalne podejście do pewnych rzeczy... Potrafi normalnie napisać, że się zdenerwował, itd, niego od starszego nigdy nie usłyszałam... wiecznie radosny... uwierzcie, że irytuje to czasem bardzo... na każde pytanie jedna odp; "myśl pozytywnie" albo "ciesz się bo słoneczko wstało"...

Czy Ty w ogóle czytasz nasze komentarze, czy tak sobie tylko piszesz sama ze sobą? Jak nie oczekujesz żadnej rady i nie zamierzasz odpowiadać na pytania to załóż pamiętnik, a nie zawracasz ludziom głowę.

mam 25 lat... chciałabym już stworzyć jakiś poważny związek... Ten młodszy zawsze jakoś potrafi mnie wesprzeć, że na mojej twarzy pojawia się uśmiech, czekam na jego wiadomości, tyle tylko, że ten starszy jest bardziej poważny, taki stabilny i mogłabym przy nim spokojnie żyć... Nawet nie wiecie jaki to dylemat...

Już odpowiadam! Mam 25 lat tak? Przepraszam, wylewam Wam wszystkie swoje przemyślenia więc może tak to wygląda... wybaczcie... i dziękuję za podpowiedzi

Ja mam 24 lata i spotykam się czasem z młodszymi facetami, wiek nie ma dla mnie znaczenia. Oczywiście w pewnych granicach;) Ale te 2 lata w Twoim przypadku to dla mnie żadna różnica.. Kieruj się sercem, bo na tym lepiej wyjdziesz. Skoro tamten już teraz Cię irytuje, to lepiej nie będzie. Żeby stworzyć z kimś udany związek to ludzie powinni przede wszystkim mieć wiele wspólnych tematów, poglądów, zainteresowań. Jak facet jest starszy, to jeszcze nie oznacza, ze dojrzalszy:P Poza tym co Ci po tym, że on taki ustatkowany, jak będzie Cię denerwować, będziesz się przy nim spinać, nie będziesz mogła o wszystkim z nim pogadać, bo będzie Cię denerwować swoimi odpowiedziami, na tym związku nie zbudujesz. No i zmień to sztywne średniowieczne myślenie na temat wieku, bo aż dziw bierze, że 25 letniej kobiecie przeszkadza jak facet jest 2 lata młodszy:oJa rozumiem jakbyś Ty miała 25, a on 16, ale tak? Przesadzasz i to grubo.A w ogóle to dlla mnie wieje od Ciebie tym, że chcesz się ustawić przy starszym, najlepiej nie pracować albo na gotowe się wprowadzić.. Chyba o to Ci chodzi tak naprawdę.. Bo inaczej nie miałabyś tego typu dylematów, tylko wybrałabyś faceta, przy którym lepiej się czujesz..

denerwować jego odpowiedziami* miało być

Wybierz tego który ma wiekszego ptaszora Bo seks to podstawa związku. a właśnie jakie mają peniski?

Spokojnie żyć przy kimś kto Cię denerwuje, ale grunt, że jest starszy i pewnie ustawiony finansowo?:o Tak Ci się tylko wydaje, spokojnie żyć to można z człowiekiem, którego jest się pewnym, że on Cię kocha i rozumie i Ty jego. Sam wiek i dobra praca szczęścia w związku nie zapewniają.

Kjsk- żle mnie oceniłaś... To do mnie on by sie wprowadził jeśli już, poza tym pracuję i chcę pracować, tylko do niego skłania mnie właśnie ta większa stabilizacja i pewność, jaką ona pewno mógłby mi dać... I nie mam średniowiecznych poglądów tylko bez podawania imion chcę zobrazować o kim w danym momencie piszę... Poza tym wiem, że też myśli przyszłościowo i nie neguję absolutnie spotykania się z młodszym... Starszy nie pije, nie pali, młodszy owszem od czasu do czasu, jak każdy... No już staram się ich porównywać na każdym szczeblu... Z jednej strony rozum, a z drugiej chyba serce...

Zastosuj ten sposób z karteczkami, o którym pisałam wyżej, to naprawdę jest dobre, pozwala sprawdzić taką pierwszą podświadomą reakcję:) Kieruj się sercem:) Sama stabilizacja bez poczucia, że możesz z partnerem pogadać o wszystkim szczęścia nie daje:)

Dziękuję Ci ślicznie :-) Zrobię ten eksperyment wieczorem w domu7, na spokojnie... Dziękuję :-)

Czy wybralas ktoregos?

Tak, dokonałam w końcu wyboru :-) Również dzięki Waszym podpowiedziom, za które oczywiście dziękuję :-) Wybrałam młodszego... Lepiej się z nim dogaduje, czuję, jest po prostu "normalny" :-) I czuję już dużą ulgę nareszcie :-)

Gratuluje madrej decyzji i zycze szczescia :)

Prawdopodobnie jako typowa kafeterianka wybierzesz źle.

no i jak- Dziękuję serdecznie :-) Takich ludzi tutaj brakuje ;-)