to chyba jest uzależnienie ..;/

to jest jakaś paranoja ..nie potrafię zrozumieć dlaczego tak trudno mi się odchudzać , nie myślę i nie mówię o niczym więcej , źle się czuję ze sobą ale to chyba i tak za mało zeby zacząć diete ;/ po prostu nie potrafię .. spędzam za dużo czasu w domu ,nie mam silnej woli więc jem jak dzika :/ a najgorsze jest to ze idąc do kuchni wiem ze mam nie jeść a mimo to to robię ..boshe kochany jaka jestem zła na siebie ,,, nawet nie potrafię sobie samej udowodnić ze potrafię ..bo d.. nie dam rady sama ii już malo tego - do tego stopnia mnie to ogarnęło ze chce wyjechać za granicę do pracy fizycznej na miesiąc zeby jakoś się ogarnąć i nie robię tego dla pieniędzy tylko dla siebie :) czy ktoś ma tak samo jak ja - to nie jest normalne jestem tego świadoma wieczne myślenie o wadzę odchudzaniu , wyrzuty sumienia ze znowu sie zjadło ;/ itd..itd ...

ja tak mam codziennie sioe odchudzam , po poludniu sie obzeram i po diecie masakra!!!

jedna z dziewczyn od jutra zaczyna głodówkę,a ja normalnie nie wiem co bym oddała ze wytrzymanie na niej 10 dni - dla mnie to jak lot w kosmos... a silną wolę niby mam bo po kilkunastu latach palenia nie palę od 1,5 tygodnia co ja mam brać zeby nie jeść ? szkoda że nie ma wody w wafelkach :)) wtedy jadłabym sobie bez konca:)

Z tą pracą to dobre było :) hehehe.. Ale jest to jakieś wyjście, bo przerwiesz to błędne koło z obżarstwem. To tak, jak ludzie uzależnieni idą na leczenie i potem zaczynają uczyć się żyć od nowa :)

A może powinnaś mieć jakiś silniejszy bodziec do odchudzania? Pomyśl sobie, że robisz to dla partnera, dziecka... Nawet, jeśli jeszcze ich nie posiadasz, to przecież kiedyś byś chciała, prawda? Chciałabyś być dla nich atrakcyjna i dobrze się prezentować, więc może to będzie dobra motywacja? :)