12 lat bulimii. Prawie połowa życia.

Ten filmik mówi o ogólnym funkcjonowaniu służby zdrowia, o psychitrach jak faszeruja ludzi prochami i dlaczego tak sie dzieje. Jest bardzo ciekawy, a jesli nie obejrzałas to bardzo prosze nie uprzadzaj ludzi... :/

Najbardziej rozwalaja mnie ludzie którym trzaba wkleic coś dokładie zatutułowanego odnosnie ich problmeu, jak nie ma napisane " film o bulimii" to juz myślą ze ich to nie dotyczy :-o pranoja. akurat te filmy wyzej przstudiowałem juz kilka lat temu i odnosza sie ogolnioe do wszytskich choróbsk spotykanuch nagminnie w dziejszych czasach.

zaden lekarz mi nie pomogl. sama z siebie skonczylam z tym.

tak najlepiej osobie która ma fiksacje na punkcie jedzenia puscic film o jedzeniu (nie piszcie, ze nie dotyczy ten film jedzenia, bo dotyczy) sama jestem chora na bulimie, wiec wiem z autopsji, ze to wcale nie pomaga a gdyby nie psycholog i psychiatra nie wiem, czy jeszcze bym byla na tym swiecie, ale jak ktos woli sam sie leczyc to powodzenia

no pewnie że dotyczy jedzenia, aleeee film nie skupia sie tylko i wyczlacznie na jedzneiu. Aaa o czym powinno sie puscic film dla osoby z bulimia ? o sraniu ? ja pierdziele, skąd sie bierze taka ciemna masa ? normlanie rece opadaja.

wlanie rece opadaja.... bulimia to problem z emocjami a nie z jedzeniem :o

Leki biorę na własną rękę ,na początku psychiatra mi wypisywał .A któraś odstawiła?

I dlatego właśnie polecam ten film.

Czy jak się poleca komuś, aby obejrzał jakiś film, to koniecznie musi być zatutułowany, odnośnie jego problemu ? Akurat filmik o którym tutaj mowa, jest bardzo poczuający i otwoera oczy na wiele aspektów.

akurat osobie która ma na koncie od 10 lat w zwyż problemy z bulimią itp., taki filmik nic nowego nie wnosi. To wszystko przerabiałam, wiem o wszytskim, leki pomogły mi przetrwać najtrudniejsze chwile, bo bez nich staczałam sie bardziej mimo własnej silnej motywacji i milionom prób, zawsze kończyłam tak samo. Nawet jak było w miarę dobrze, zapominałam o chorobie, to wystarczyło że coś mi sie w życiu posypało i... chyba nie musze mówić jak się to kończyło. Także zawsze to wraca, miliony razy było lepiej ale zawsze ten milion pierwszy jest taki przewidywalny.Mimo że za każdym razem wiedziaalm ze już do tego nie wrócę, że niszczyłam wtedy siebie, marnowałam młodość. To i tak to wracało, samo, a ja tak bardzo tego nie chciałam

Zalezy kto taki filmik ogląda i czy słucha dokładnie czy tylko odwala od niechcenia.

nie wierze w to że masz żęby ! za mocny nacisk na to kładziesz juz w pierwszym poście chcąć uniknąć wstydu , nie masz ich , jest to nierealne zeby jeszcze były , 12 lat moczone w kwasie ? masz nas za głupich czy sama taka jesteś

Na bulimie choruję13 lat.Mam 26.Uczestniczyłam w terapii grupowej,teraz w indywidualnej.Biorę leki antydepresyjne,przeciwlękowe,uspokajające.Raz jest lepiej,raz gorzej.Wiele razy bylam już na dnie i wisiała nade mną jak topór wizja samobójstwa i szpitala psychiatrycznego.Żyje na własny rachunek i jestem samodzielna.W tym wszystkim udało się mi urodzić zdrowego syna.Ma7lat Wychowuję go sama.Bulimia"zjadła"mi najlepsze lata życia,zniszczyła wiele rzeczy które kochałam.Jest mylnie nazywana problemem głupiutkich nastolatek które chcą się odchudzic. To potworna,wyniszczsjaca,niezwykle trudna do wyleczenia i z nawrotami choroba.Tylko ci co mieli styczność z chorującymi są w stanie to pojąć. Taka ładna.Wiem co czujesz.Jestem na podobnym etapie,a nawet jeśli na chwilę z niego wychodzę w niedługim czasie znów się do niego cofam.Często brakuje mi sił do leczenia i wiary w to że kiedykolwiek będę zdrowa.Trzymaj się kochana.Musimy próbować wciąż na nowo i nowo.... Aha.Po13-nastu latach choroby MAM ZĘBY!!!!Pewnie odwiedzam dentystę o wiele częściej niż inni ale je mam i są w całkiem dobrym stanie.Więc ktoś kto się nie zna niech nie daje głupich komentarzy.

Hej ,ja choruje ponad 10 lat,biorę leki ,jenak jedzenia dalej ma mnie w garści,chciałabym sie wygadać ,wiedzieć ,że nie jestem sama:(

mam pytanie do autorki watku, skad bierzesz pieniadze na codzienne uczty? ile wydajesz miesiecznie?