Mój facet to ciota, nie będę umiała z nim żyć

Jestem z chłopakiem prawie rok. Przez większość czasu spotykaliśmy kilka razy w tygodniu i różnie tłumaczyłam sobie jego zachowanie, a to wstydem, a to początkami itp. Jednak nasz związek robi się coraz poważniejszy a mój luby zaczyna rozmawiać o wspólnym zamieszkaniu. I tu robi się problem, gdyż ja się boję. Często jest tak, że spotykamy się pod sklepem, ja wychodzę z ręką uginającą się od ciężkiej torby a on idzie zadowolony i nawet nie pomyśli, żeby ją wziąć ode mnie. Ostatnio wprowadzałam rower do windy , ciężko mi szło a on stał i się patrzył. W domu kompletnie nic mi nie pomoże, nasze wspólne obiady wyglądają tak, że ja robię w kuchni a on siedzi w pokoju i ogląda tv. Kiedy z nim zamieszkam, boję się, że będę służącą we własnym domu. Kocham Go, nie chcę innego, ale też nie chcę życia z człowiekiem, gdzie w związku będę i kobietą i mężczyzną.

cos ci sie ubzduralo wy nie jestescie w zwiazku dzieci

a jest informatykiem?

Nie jest i daleko mu do informatyka.

No ale jeszcze napisz - Ale ja go kocham. To by pasowalo:). On chce sie wprowadzic by miec wiecej wygody. Ale jako ze go kochasz zgodz sie :D. Ironizuje! Glupia jestes!

O jezu, a nie lepiej pogadać i postawić warunki, zamiast żalić się na kafe?

faceci są często mało domyślni.Więc pogadaj z nim jak dorosła kobieta z dorosłym facetem a nie walisz fochy i myslisz,że sam się domyśli o co Ci chodzi.

Oboje jesteście ofiarami losu i musicie być razem.