Rodzice niejadków łączmy się...

każdy obiad to walka, proszenie, żeby zjadł... i będzie to i tamto, juz nie mam pomysłów, moje dziecko jadło ładnie jako niemowlę i maleńkie dziecko, teraz jako dwulatek dramat... :-( macie jakies sposoby??

witaj mamo niejadka, skąd ja to znam.... ;-(

ps. moj syn ma 5 lat i jego jedzenie to straszny stres dla mnie. mało je, a jakje to bardzo długo i tylko wybrane produkty. niestety nie mam sposobu :-(

Bardzo dobry pomysł. Róbcie wszystko, aby jedzenie kojarzyło im się z przykrym obowiązkiem. Proponuję karać za niejedzenie.

ja mojej nakladam jak chce to je jak nie chce to nie je, jak beda głodne to na pewno zjedza.

Nie ma mozliwosci,zeby dziecko,ktore dostaje jedzenie,zaglodzilo sie na smierc. Moja rada -zrobic cos ladnego,kolorowego i dobrego-i posadzic przed tym dziecko. zje to dobrze,nie to drugie dobrze. zadnego wymyslania,przekupywania,robienia czego innego,a juz na pewno zadnego zmuszania. jak dziecko niechetnie je,to zmuszanie uprzykrzy mu jedzenie jeszcze bardziej. Nie zje,to nie zje,moze zje nastepny posilek. nie wierze,zeby po jednym dniu niejedzenia dziecko nie bylo glodne. jak chce sobie urzadzac posty -niech to robi. zeby umrzec z glodu,to trzeba juz ladnych paredziesiat dni nie jesc,dzien,dwa a nawet trzy to na pewno za malo

ja nie widze zeby autorka napisala ze zmusza i krzyczy i takie tam, nie rozumiem skad takie odpowiedzi.

Oj tez mam z tym problem moja mala nie chce jesc. Obiad to jedna dwie lyzeczki i koniec kanapki czy parowki doslownie maly gryzek i juz. Wczesniej jadla i to duzo a teraz nic. Ale nie zmuszam do jedzenia bo bedzie jeszcze gorzej. Sposobu nie mam wiec bardzo chetnie tez sie dowiem czy jakis jest:)

Ja mam dzisięciolatka niejadka. :( Jak mu nie każę jeść obiadu - to fajnie, kolacji - jeszcze lepiej. A jak na drugi dzień dostanie obiad, którego nie lubi (tj. większość rzeczy) to też nie zje. Niby duże dziecko, które już powinno sporo rozumieć, ale sposobu nie mam. :( Poza gotowaniem kilku rzeczy, które lubi, wtedy łaskawie trochę zje. Moja siostra miała podobnie i kiedyś wyznała, ze dla niej posiłki były mordęga, bo ona nie odczuwała głodu. Nie wiem czy to zaburzenia łaknienia czy inny powód. :(

moim dzieckiem do 3 roku życia opiekowała się teściowa i to niestety ona nauczyła synka złych nawyków. Często go podkarmiała chrupkami, słodyczami, bułeczkami a potem dziwiła się że nie chce obiadu. Czesto tez narzekała że zupa nie jest słona i że jak to podaje dziecku wodę z cytryna lepiej herbatkę lub soczek. Na szczęscie od roku syn chodzi do przedszkola, ja małymi krokami wprowadzałam swoje zasady żywieniowe i kupiłam Apetizer, syrop jest na bazie samych ziółek, poprawia trawienie i ma dobry owocowy smak. Teraz synek jest pełen energii, zaczął jeść warzywa i owoce i prawie wcale nie choruje :)

Sama jestem matką niejadka ale nie robię z tego tragedii. Zauważyłyście może, że jak świat światem niejadki istnieją, żyją i mają się świetnie? Uważam, ze połowa tych waszych niejadków to jadki tylko oczekiwania matek są zbyt wielkie albo nawyki żywieniowe (wbrew temu co większosć pisze) są do kitu.

Zgadzam sie z powyzsza wypowiedzia. Wiekszosc matek robi jeden podstawowy blad. Dziecko nie je caly dzien, to podsuwaja slodki jogurt, slodka bulke aby tylko cos zjadlo. W miedzyczasie niby zbozowe batoniki, chrupki kukurydziane, soczek. Potem sie dziwia ,ze nic nie je.