Polubiłam swoją samotność a wy?

Hej, od pewnego czasu zaakceptowałam swoją samotność i zaczęłam ją doceniać, po wielu latach narzekania jak to mi źle bez znajomych,bez chłopaka, bez seksu. Pogodziłam się z tym, że nie wychodzę do żadnych pubów , dyskotek, ale w zamian doceniłam dobro samotnych spacerów przy zachodzie słońca połączonych z odpływaniem w świecie marzeń,rozmyśleń czy oddaniem się dobrej książce. Próbowałam walczyć z samotnością, zmieniać to alew końcu zaakceptowałam i jest super:) Ps. jestem autystką ,choruję od dziecka A jak wy sobie radzicie z samotnością?

ja nie

mecze sie w samotności. a najgorsze jest to ze nie jestem sama - bo mam faceta - ale jestem bardzo samotna.

Pasztety tak mają

wypraszam sobie! jakie pasztety! jestem atrakcyjną , normalnej budowy ciała dziewczyną poprostu ludzie mnie krzywdzili bo jestem chora-byłam zawsze zamknięta w sobie i wogóle. Jakoś się nauczyłam żyć w zupełnej samotności. A wasza samotność z czego wynika?