co o moim życiu myślicie napiszcie plis!!!

krótko opisze Wam moje życie 2001 zmarl moj tata 2002 zmarla moja mama dziadkow i bac juz dawno nie bylo ja 17 trafiam do internatu bo do siostry nie chcialam nie chcialam zmieniac srodowiska mialam chlopaka 2003 pelnoletnia wyprowadzam sie z internatu do domu po rodzicach z chłopakiem mieszkamy kilka lat remotujemy bo nie bylo standardu potem decydujemy sie na dziecko bo chcialam miec rodzine slub jestesmy rodzina mamy synka zadluzamy sie na centralne ogrzewanie wyjezdza do niemiec pracuje przez rok w tym czasie jestem w drugiej ciazy wiec wraca bo sama bym nie dala rady po porodzie sobie (miałam cesarke) pozniej nie ma pracy sprzedajemy dom dziele sie z rodzenstwiem zostaje mi 70 tys z czego spalacam troche dlugow i ladujemy u niego w domu ale nikt nas tam nie chce same problemy wynajmujemy mieszkanie wlasciciel okazuje sie idiota wynajmujemy dom niby spoko ale stare piece i zima nas wykonczyla psychicznie i finasowo lądujemy w Ostrowcu Św.

i niepotrzebnie sprzedaliscie dom

twoim życiu. Myślę o swoim. :-O

a ja wiem nie wiodło się nam tam dobrze a pozaty wszyscy jak sępy każdy chial coś po rodzicach nikt by się by mi nie spisał aremontować dalej bez sensu i nie mieć na papierku że to swoje

A gdzie teraz mieszkacie, wynajmujecie coś?

dużo przeszłam to co napisałam to tylko w skrócie a ile jeszcze złego bylo szkoda pisać

tak wynajmujemy w Ostrowcu Świętokrzyskim

rozumiem , uwazam ze i tak jestes silna kobieta , oby ci sie poukladalo wszystko jakos .

do ja w ogóle myśle o swoim tez masz kiche ?

wszyscy myślą że jestem silna ale tak naprawde to moje poklady się wyczerpują pale dużo fajek i często pije piwo zeby nerwy opadły sama nie wiem co z tym wszystkim dalej robić chciała bym iść do pracy ale z dwojka dzieci to bedzie porażka wystarczy ze zachoruja a wogole z kim jedno zostawic jak bym juz byla w tej pracy bo drugie chodzi do przedszkola