czy to grzech być szczęśliwym?

Jestem szczęśliwa, niczego mi nie brakuje, nie mówię o nie wiadomo czym. Jestem zwykłym człowiekiem, mam szczęśliwą rodzinę, pieniędzy mi starcza od 1 do 1, ale mimo tego potrafię się cieszyć ze zwykłych rzeczy. Ja wiem, ze teraz są takie czasy, że jest dobrze, za chwilę wszystko może odwrócić się o 180 stopni. Czy w takim razie jestem lekkomyślna, jak mi niektórzy zarzucają? Kilka osób ze zgryźliwością mnie pyta czasem, czy się zakochałam, bo dobrze wyglądam :). A ja po prostu żyję normalnie, nie mam większych kłopotów. Czasem czuję wyrzuty sumienia, że tak niektórych kole w oczy moje szczęście. Czy są na świecie jeszzce tacy jak ja? Czy potrafią tylko narzekać?

bo to zazdość, widocznie za bardzo emanujesz tym szczęsciem a to wkurza

miej na nich wylane i sie nie przejmuj!:)

to mam udawać, ze jestem smutna? rzeczywiście, ciągle jestem uśmiechnięta :). to mam się smucić, żeby nie denerwować innych? a wibratora nie mam, bo nie potrzebuję :).

baż szczęsliwa, to zarażliwe i nie żałuj sobie uśmiechu :) nikt za Ciebie nie będzie umierać, więc niech ich kole dalej, najwyrażniej patrzą na innych a nie na siebie :)