Moje życie to JEDNA WIELKA P-O-R-A-Ż-KA

31 lata, praca ktorej nie znosze a w ktorej zarobię 1500 zł, narzeczony z ktorym juz mnie nic nie łaczy a z ktorym nie potrafię skonczyć bo wydaje mi sie ze jestem za stara bo juz wypada miec dzieci ble ble ble nie mam mieszkania, mam nerwicę i depresje co rpawda nie jakoś silnie nasilone ale jednak czuję się fatalnie, jestem niesmiala mimo że ładna, mam problemy z nawiazywaniem znajmosci, domatorka spedzjaca cale dnie po rpacy w domu

super no nie?:-(

pociesze Cie - nigdy nie jest tak źle,żeby gorzej być nie mogło

prawda jest taka że nie ty jedna tak się czujesz wiele osób ma takie życie spójrz inaczej na siebie: jesteś młoda, całe życie przed tobą wcale nie jesteś jeszcze aż taka kobieta po przejściach w średnim wieku założę się że jesteś młoda, zadbana i atrakcyjna i pewnie też zdrowa.... masz pracę, partnera doceń to co masz, młodość ma się tylko jedną, warto się nia cieszyć i z niej korzystać, tak samo ze zdrowiem i sprawnością to że jesteś domatorką to nic złego, nie ma przymusu by bywać w klubach

to znaczy że mam udawać że jestem szczęsliwa? I czy to znaczy że wszytscy udają?

tak jestem atrakcyjna ale co z tej atrakcyjnosci mam jesli nie potrafie jej wykorzystac? siedze całe dnie w domu nigdzie nie wychodze przez co nie poznaje też nowych ludzi i rpzez co pewnie tak kurczowo trzymam się swojego juz nieudanego zwiazku

ta zawsze moze byc gorzej to prawda i trzeba sie cieszyc tym co sie ma ja zawsze doceniam to co jest choc tez mam powody by troche ponarzekac :)

ale ktos cie zmusza by siedziec w domu ?:)

czyli to na tym polega ze jest nam zle ale trzeba trochę poudawać i wkładac maski uśmiechniętych twarzy?

a ja mam 28 lat, nie mam pracy, meiszkam z rodzicami, to dopiero jest porażka.. chlopaka mam, ktorego kocham wiec akurat z tym ejst OK

nulka nikt mnie nie zmusza ja mam taki charakter, do tego jestem niesmiaa mam lekka nerwicę i wszytsko to składa sie na to ze najlepiej czuję się w domu

Czas zatem to zmienić. Musisz zacząć pracować nad sobą. Pewnie ze nie wszystko jesteś w stanie zmienić ale tak gdzie jest to możliwe-próbuj. Na pewno wtedy będzie lepiej.

ale zes maruda :) to nie polega na udawaniu tylko na tym bys zobaczyla co masz i wyobrazila sobie ze mozesz to stracic wtedy docenisz , moze ci opowiem swoja sytuacje - mam 34 lata do niedawna bylam zareczona z facetem ktorego kocham na zaboj poklocilismy sie facet mnie zostawil przez glupote pozniej wrocil ja w miedzyczasie poznalam innego ktory mi pomogl wyjsc z dola zaczelo mi zalezec zaczeslismy byc razem choc wciaz kocham tamtego , tamten chce ze mna byc ozenic sie itd ja nie wiem co zrobic jestesm jakby uwiklana w 2 zwiazki nie umiem podjac decyzji , mam kiepska prace i marnie zarabiam , ale jestem zdrowa a to dla mnie najwazniejsze ciesze sie kazdym dniem usmiecham nie marudz wiec nie kazdego zycie to bajka :)

od kilku lat prpbuje coś zmienic a stoję w miejscu, nie mam odwagi zmiwnic faceta nie mam odwagi zmienić pracy a o zmianie charkteru i wiekszej otwartosci do ludzi to chyba nie ma się co łudzić

nulka u ciebie przynajmniej cos sie dzieje u mnie od lat nic

nikt ci nie pomoze sama musisz sie zmienic , ja sie zycia nie boje akurat to moze latwo mi mowic bo zawsze ide pod prad :) ale pomysl i popracuj nad soba :)

no dzieje i to ile ale uwierz to jest mega meczace , 2 facetow jeden ideal drugi niepokorny typ i nigdy z nim nic nie jest na pewno a kocham go tak ze brak slow , nie wiem co zrobic motam sie kazdego dnia ehhh