Ale sie narobiło!!

Kilka tygodni temu zwrócil moją uwagę pewien chlopak, ktory mieszka w tej samej miejscowości co ja. Wydał mi się interesujący i nie chodzi tutaj o wygląd, zaintrygował mnie. Należe raczej do niesmialych osób więc nie zebralam się na odwage,żeby do niego zagadać. Znalam jego imię i nazwisko i postanowilam go zaczepić pod jakimś pretekstem, niby przez pomylke na jednym z portali spolecznościowych, gdzie założyłam konto jako anonim. Sam zaczął ciągnąć rozmowę. Okazalo się,że mialam rację...jest piekielnie inteligentny, zabawny, bystry, uroczy, troskliwy. Co najciekawsze, powiedział mi,że nigdy w życiu tak dobrze z nikim mu się nie rozmawialo, jest mną zachwycony, mamy w 99% takie same zdanie na każdy temat. Rozumiemy sie bez słów. Pisząc z nim byłam w 100% sobą, nikogo nie udawałam,pisałam co myślę nie zastanawiając się czy mu sie to spodoba czy nie. W realnym życiu nie potrafie byc sobą, nie potrafie być taka jak jestem jako ta anonimowa osoba po drugiej stronie monitora. Rozmawiamy ze sobą 5 dni. W pierwszy dzień nalegał na zdjecie, ale mu nie wyslalam. Na drugi dzien powiedzial mi,że juz go nawet nie obchodzi jak wyglądam, bo czuje niestamowitą więź ze mną i nic go nie zastanawia, nie zadaje sobie zbednych pytań jak przy poprzednich związkach na początku...że w tym przypadku jest pewien na 100%. Nie ujawnie, bo wszystko zrujnuje. Pomysli,że chcialam zrobic z niego glupka, bo wiedziałam kim jest. Przestane z nim pisać.