co gdy jeden z partnerów jest wybuchowy a drugi dusi wszystko w sobie?

obydwoje jestesmy wrazliwi, ale kazdy na swoj sposob. mnie dosc latwo wyprowadzic z rownowagi, zirytowac. costam fukne i po 5 sekundach mi przechodzi. w nim wszystko budzi sie wolniej, ale tez znacznie dluzej trwa. z mojej perspektywy czesto robi dluuugie jazdy z obrazona mina i mowieniem zbolalym tonem "wszystko ok, o nic nie chodzi" zupelnie bez powodu. czy my mamy szanse sie dodagac? czy ktos z was zbudowal szczesliwy zwiazek z tak innym od was partnerem?

Oczywiście,że można.Ja jestem spokojna,duszę w sobie wszystkie emocje a mój facet to chodząca bomba-ktoś lub coś go wkurzy i wybucha.Można się od siebie wtedy wzajemnie uczyć.Ja nauczyłam się rozmawiać z Nim o tym co czuję,nie tłumić w sobie emocji bo mnie to niszczyło a On się bardzo uspokoił,już nie jest chodzącym "Panem Fochem" tylko sam próbuje poznać zdanie 2 osoby,uspokoić i wyciszyć :)

brzmi to bardzo pocieszajaco. tylko ze moj facet mam wrazenie po pierwsze nie chce sie niczego ode mnie uczyc, a po drugie absolutnie mojej natury nie akceptuje. mam wrazenie, ze jesli chce, zeby bylo nam dobrze musze sie zmienic. a z drugiej strony to jest kwestia mysle temperamentu i nie jestem pewna, czy to w ogole jest jakkolwiek podatne na zmiane. wyobrazam tez sobie, ze np bede przechodzic trudny okres w zyciu, bede w ciazy czy tez bede sie opiekowac malymi dziecmi, a jak dam wyraz swojej frustracji i niezadowoleniu on zamiast mnie wspierac bedzie sie ma mnie obrazac. troche sie niepokoje i chcialabym poznac wasze doswiadczenia w tym temacie.

U nas do tej pory jest problem i nie umiemy sobie z nim poradzic. Jak jest problem- ja wole go od razu rozwiazac, maz- udaje ze nie ma problemu. Zamyka sie w sobie, nie chce rozmawiac, przez to we mnie az sie gotuje. Ja zadaje pytania, drążę, szukam porozumienia, on nie odpowiada, milczy, odburkuje, az w końcu ja wybucham, dre się, rzucam talerzami. Wykańcza mnie to, a jego to chyba bawi. Po wszystkim- to ja jestem winna, wariatka. Nie umiem inaczej- jestem taka szczera w tym co robię, kieruje się emocjami- on jest zimny drań... Nie wiem jak to rozwiązać

znam temat. nie martw się, jest nas więcej. Jedyne co mogę poradzić- 1. rób to co czujesz, nie przejmuj się krytyką męża. 2. Miej czyste sumienie. 3. Myśl o sobie (faceci nie mają za duzo empatii więc zlewają nas)

2012.10.04- Pani podobna do mnie i problem znany, zatem co począć, jak on ma gdzieś ten problem?