Mój ukochany pies nie żyje i czuję się beznadziejnie

Nawet nigdzie nie wyszedłem z mieszkania, bo opuściła mnie ochota. Chce mi się wyć jak małemu dziecku, ciągle oglądam zdjęcia mojej psicy. Właśnie straciłem jedyną istotę, która mnie kochała bezinteresownie i co gorsza, mam wrażenie, że nie obdarzyłem tym samym uczuciem co ona mnie. Gdyby ktoś mi z rodziny umarł, założę się, żebym się tak nie czuł. I niestety nie mogłem być z nią w ostatnich chwilach.

Wolę psy od ludzi.

kup sobie drugiego

To nie będzie to samo.

trzeba sie z tym pogodzic.

Wiem o czym mówisz bardzo Ci współczuję. Przytulam Cię mocno.

Wiem, jak się czujesz, miałam psa prawie 15 lat i kochałam, go jak członka rodziny. Nadal płakac mi się chce, jak go wspominam i waham się czy wziąć kolejnego.

tez niedawno przez to przechodzilam,pustka w domu,zero radosci pupila,ale ja bylam przy...i było to straszne trzymaj się

Pomysl o tym , ze juz sie nie meczy.

trzeba sie pogodzic z losem.