spotkanie w pociągu...

W te wakacje jechałam pociągiem do Warszawy, do przyjaciółki. W pociągu zaczepił mnie pewien mężczyzna. Przegadaliśmy całą drogę. Widać było, że mu się spodobał. Na koniec rozmowy zapytał mnie, czy nie czeka na mnie ktoś na dworcu. Odpowiedziałam, że czeka na mnie przyjaciółka i że następnego dnia wybieram się z nią do Pragi. Myślałam, że będzie chciał chociaż numer telefonu. On jednak wyszedł z pociągu zniesmaczony, podał mi rękę na odchodne i odszedł. Było mi przykro, bo spodziewałam się innej reakcji. Co go więc zniechęciło, to, że nie jestem z Warszawy, czy to, że nie okazałam zainteresowania Nim samym. Co o tym myślicie?

Czy ktoś tu jeszcze jest?

Mógł stwierdzić że nie warto tyle czekać.... Facet pozostaje facetem niestety... Dlaczego to nadal rozpamiętujesz?

nic miedzy nami nie było,jak wychodził z pociagu to sie otarł o mnie i czułam że jego siusiak był sztywny

ja tez poczułam sie wilgotna i szkoda,że ta znajomość tak sie zakończyła

Ostatnio miałam po prostu więcej wolnego czasu i stąd moje rozmyślania:) Czasami tak mam, że robię sobie rachunek sumienia z mojego życia. Wiem, że to może bez sensu, bo na to co było nie mamy wpływu. Jednak już taką mam osobowość, że lubię się zadręczać:) Pozdrawiam Cię i życzę powodzenia w znalezieniu znajomych.

Niestety tak się stało... Minęło sporo czasu, więc raczej skup się na ludziach mijanych na ulicy... W autobusie czy na zakupach..." Facetów jak mrówków "

Gratuluję poczuci humoru tym którzy podszyli. Mają wyobraźnie, nie powiem...

Co tu się odjebalo