Jestem psychopatką, która rzuca każdego faceta a potem płacze, że jest sama.

Moje poddenerwowanie (w zasadzie wku...) w skali 1-10 sięga dziś 15. Myślałam, że tym razem się uda, bo tak cholernie nie lubię być sama. Jestem tym całym bluszczem czy czymś. Facet potrzebny mi do funkcjonowania jak tlen i papierosy. I cholera znów rzuciłam gościa. Czy to ze mną jest coś nie tak? Czy po prostu trafiam na psychopatów? Byliśmy razem niecałe pół roku. Pomyślicie, że jestem głupia, że płaczę z powodu takiego krótkiego związku, ale to chodzi o to jakim jestem nieudacznikiem i że będę starą panną z siedmioma kotami. Jak Magda M. tylko bez Małaszyńskiego u boku. On był psychopatą. Mówiłam mu to codziennie, ale w sumie podobało mi się, że jest taki zaborczy, zazdrosny. Myślałam - zakochany. Poza tym miał komplet cech, które cenię w mężczyznach więc już widziałam nas na ganku domku z ogródkiem, w bujanym fotelu, wnuki w piaskownicy, sratata. No ale dziś wracam sobie po zajęciach do domu, a on czeka w kuchni z fajką w mordzie i zaczyna krzyki. W skrócie chodziło o to, że znalazł mojego pendrajwa na którego zgrałam zdjęcia, filmiki i inne bzdury dot. mojego ex (byliśmy razem 2 lata). Naoglądał się tego i poszedł za ciosem - przeszukał fb, pocztę, szuflady. Jak psychol. Znalazł jeszcze jakieś nieistotne wiadomości, które nie świadczyły o niczym. Musiałam z nim zerwać. A on krzyczał, krzyczał i się rzucał. I wyszedł a ja zostałam sama i ryczę. Poprzedniego faceta zostawiłam, bo wyjechałam na erasmusa i uznałam, że i tak tego nie przetrwamy. A jak wróciłam błagałam go o powrót, prześladowałam go i mało nie podcięłam sobie żył, że już mnie nie chce. I zawsze tak było. Wszystkich rzucałam, a potem błagałam o powrót. Bo nie umiem być sama. A jak jestem z kimś to codziennie zadręczam się tym jaka jestem nieszczęśliwa i że szybko musze zerwać, a potem zaczynam swoje jęki i szlochy. I tak teraz też będzie, nie mam co się łudzić. Co jest ze mną nie tak? Pomóżcie mi.

masz problem z budowaniem relacji z prartnerem.Nie boisz sie bliskosci i na wszelki wypadek uciekasz ? A jednoczesnie bardzo lakniesz kontaktu i milosci ?

Ja bardzo chcę zaangażowania. Ale po średnio 3 miesiącach zaczyna się u mnie faza "ale mnie on drażni". I szukam powodu do zerwania, ciągle, bez ustanku. Gdybym tylko zrywała to wychodziłoby na to, że jestem wymagająca - nic nadzwyczajnego. Ale ja potem schizuję - proszę się, ryczę, piję, nie mogę sobie poradzić ze sobą...

hmmmm.Pewnie dobry psycholog zdiagnozowalby problem .Moze pomysl o kims takim chocby do ustalenia przyczyny tego stanu.Pochodzisz z rozbitej rodziny?

Pochodzę z normalnej rodziny, nikt mnie nie bił, nie pił, nigdy nie sprawiałam problemów wychowawczych. Też szukałam powodu w ten sposób - nic racjonalnego nie znalazłam...

no to nie wiem .Moze ktos Cie zranil kiedys mocno, teraz wyszukujesz intuicyjnie wad w facecie, by miec powod do ucieczki? A jednoczesnie panicznie brakuje Ci milosci i bliskosci ? Moze Bordeline -moze masz jakis rys tego?

najprawdopodobniej jesteś gówniarą,której się w dupie przewróciło i szukasz wrażeń.

Mam prawie 23 lata więc ciężko mnie nazwać gówniarą. Chociaż pewnie jestem niesamowicie dziecinna jeśli chodzi o relacje d-m. Przeczytałam pierwszy lepszy artykuł o borderline - wiele z tego do mnie pasuje. Czytam dalej.

Widac ze wychowalas sie bez ojca. Mam racje?

:-D Jesli bylabys dwubiegunowcem to bedziesz miala ciezkie zycie , a ktos z Toba. Nie musi byc pelen rys tego. Wazne , bys zrozumiala jak postepowac, by ulatwic sobie zycie.Powodzenia.

ja taka jestem, no i jestem sama w tej chwili, na brak facetow nie narzekam, ale zaden mi nie pasuje, a jak pasuje to sie zaczyna,pewnie skoncze tak jak tam wyzej opisalas,mam 38 lat, sily juz nie ma

Wychowałam się z ojcem i matką, normalnie. Może jedynie miałam coś takiego, że zbyt wiele wymagali i ciągle byli niezadowoleni. Bo ciągle byłam za gruba, zbyt nieogarnięta, za słabo się przykładałam. No ale dzięki temu w sumie wyszłam na ludzi.

"Ja bardzo chcę zaangażowania. Ale po średnio 3 miesiącach zaczyna się u mnie faza "ale mnie on drażni". I szukam powodu do zerwania, ciągle, bez ustanku. Gdybym tylko zrywała to wychodziłoby na to, że jestem wymagająca - nic nadzwyczajnego. Ale ja potem schizuję - proszę się, ryczę, piję, nie mogę sobie poradzić ze sobą..." Boze jak to czytam to widze siebie, minely 3 mies a ja chce zrywac z chlopakiem,ma mase cech ktore mnie draznia,nie moge ich zniesc, ale jak go rzuce,to czy nie bede rozpaczac jak ty? tego nie wiem, to jest jakies chore... z jakiego miasta jestes?

wyszłaś na schizofreniczkę