Jak Kuba Bogu...?

Byłam z dzieckiem w szpitalu dwa razy. Podczas 1 pobytu tesciowa zadzwoniła, ale za drugim razem już nie. Ja tego nie wymagałam, nie lubię z nią gadać, nie zależało mi na telefonie od niej. Miesiąc później bratowa była w szpitalu (mieszka z mamą jeszcze) i teraz mąż każe mi dzwonić do niej i pytać jak ona się czuje. Tylko że ona jak byłam z jej chrześniakiem, a mym synem w szpitalu to nie zadzwoniła ani razu. Powiedziałam mężowi o tym, a on już zaczął wymyślać, że ja to zawsze się czepiam. Co tam, że oni zapominają o moim dziecku, moich imieninach. Do nich trzeba dzwonić i na imieniny pisać życzenia. Czy zadzwonilibyście na moim miejscu do niej z pytaniem o zdrowie? Bo ja nie mam ochoty.

nie dzwon

To niech mąż dzwoni jak tak go to bardzo interesuje.

POMYŁKA, MĘŻA SIOSTRA BYŁA W SZPITALU, A NIE BRATOWA.

On im zawsze tak tylki liże, tak mnie wkurrr..... Własnego zdania nie ma.

powiedz mu ze zadzwonisz a tak naprawde nie dzwon dla swietego spokoju

a ty nie możesz być mądrzejsza i zapoczątkować nową lepszą tradycję?

W ogóle teściową to mam typową, więc kontakt jest średni. Po co zatem udawać, że się kochamy, czyż nie? Jednak czasem dopada mnie uczucie, że zołza ze mnie, że egoistka jestem, bo nie chce u nich dziecka zestawiać - każą przywozić i żebym ją sobie gdzieś jechała najlepiej. Ale nigdy nie zostawiłam u nich.

Wyrzuty sumienia mnie dopadły, czy dobrze robię i chyba szukam tu poparcia, choć to dziecinne.