Nienawidzę Was, facetów.

ponad 2 lata związku, z dnia na dzień mu odbija, zachowuje się jak pajac, rani mnie, zawodzi, ja wyciągam do niego rękę, raz, drugi, trzeci, on tylko dolewa oliwy do ognia. Pytam, czy zamierza się uspokoić, czy się rozstajemy, bo ja nie chcę tak żyć. Rozstajemy się. Tyle go widziałam. Jak ja nienawidzę facetów.

czy domyslasz sie co bylo powodem zmiany jego zachowania? czy byly wczesniej sygnaly ze to juz koniec? inna kobieta?

Nienawidzisz tylko tego jednego przedstawiciela naszej cudownej płci. :-)

nie wnerwiaj mnie autorko....

Nie było żadnych znaków ostrzegawczych. Wręcz miesiąc wcześniej pomyślałam, to jest ON. Ten jeden.

Ten jeden na milion? Na całe życie?

Na milion? Chyba na miliard, jak nie na 7 mld. Ten na całe życie. Ale to nieprawda była jak widać.

skłońmy główkę ... w pokorze... w imię yego yedynego ...o zesz głufka mu siem przekszywiła ...w lewo:P to ze złości

Mężczyźni są cudowni, zwłaszcza Ci cudowni:)

I od tej pory zapałałaś takim gorącym uczuciem do całego rodzaju męskiego... Trudno sie dziwić. Ale naprawdę chcesz być samotna do końca życia?

Nie wiem, czy będę w stanie jeszcze komuś zaufać. Skąd mam wiedzieć, czy nie przytrafi mi się to więcej?

Przecież przez te ponad 2 lata nie było tylko różowo, były też wyrzeczenia, decyzje które rzutowały na całą moją przyszłość. Ale uważałam, że warto to wszystko zostawić w tyle, bo z nim warto budować przyszłość, założyć rodzinę i na tym budować swoje życie. Widać, nie było warto.

Próbowałaś znaleźć przyczynę tej jego nagłej metamorfozy?

Próbowałam, ale mogę to tylko przemyśleć wszystko, bo on się nie odzywa, zniknął z mojego życia, tak mu się spieszyło do wolności. A przecież sama nie dotrę do tego, o co w tym wszystkim chodzi.

Dawno zniknął?

tydzień temu.

A gdyby nagle chciał wrócić? Co byś zrobiła?

Nie mam pojęcia co bym zrobiła. Mam taki kołowrotek w głowie, że nie wiem jak bym się zachowała. Na pewno bym mu się na szyję nie rzuciła. I na pewno nie powiedziałabym, że zapomnijmy o wszystkim, niech będzie jak dawniej. Bo bym tak nie potrafiła i nie mogłoby tak być. Ale czy bym wyrzuciła na zbity pysk, czy przyjęła po pewnych ustaleniach, nie wiem. Chociaż jak to piszę, to ciężko mi sobie wyobrazić, że mu ufam i nie czekam na następny taki lub gorszy wybryk.

Ale nie sądzę, że by wrócił. Bo po co? Dlaczego robiłby takie coś?

Kochasz go do szaleństwa. Przyjęłabyś go. I dlatego tak cierpisz. A ja nie potrafię Ci pomóc. Ani nikt inny. Poza tym muszę już znikać. Trzymaj się! Po jakimś czasie będzie bolało nieco mniej. Ale nie zapomnisz nigdy...

Dobranoc, dzięki za rozmowę :)

Dobranoc. :-)

Witaj, Ja tutaj chyba czegoś nie rozumiem. Skoro był dla Ciebie taki ważny, to dlaczego pozwoliłaś mu odejśc ?

Moze ma kogos

Może? I można pozwolic odejśc facetowi tylko dlatego, ze MOŻE kogoś ma? Nie popusciłabym :)

Zapomnisz, dziewczyno na pewno zapomnisz, co niektórzy Ci piszą ,że nigdy nie zapomnisz itd. bez sensu gadanie. Trochę to potrwa, ale się otrząśniesz,

O wszystkim da się zapomniec, o wspanialych chwilach, o tych złych, o pierwszej milosci, tylko pytanie, czy na pewno chce zapomniec? Bo z tego, co piszesz, to wlasciwie nic sie nie stalo, a po prostu sie rozstaliscie. Kazde poszlo w swoja strone, zazwyczaj jest jakis powod rozstania, wiem po sobie :/

Chociaz z dwojga zlego, to moze i dobrze, ze sie rozstaliscie bez powodu. Moje rozstanie polegalo na tym, ze facet był tak zazdrosny, ze juz nie umialam tego wytrzymac :( o wszystko, o kazdego, wiec w koncu stracilam cierpliwosc :(