Do kobiet, ktore byly w toksycznych zwiazkach

...jak długo zajęło Wam wygrzebanie się z nich? Dotarcie do momentu, w którym ostatecznie zakończyłyście relację a później do momentu, wyszłyście z tego emocjonalnie, pogodziłyście się z życiem bez partnera? A może udało Wam się przestać wzajemnie zatruwać i zbudować razem życie? Będę wdzięczna za podzielenie się Waszymi historiami, bo ja chyba właśnie ugrzęzłam w takim związku i szukam w sobie siły.

Jak długo zajęło wam emocjonalne wykończenie faceta? Dokładne zatrucie go waszymi toksynami... ;-)

mi to zajeło 6 lat:-( zmarnowalam tyle lat a wiedzialam ze powinnam to jak najszybciej zakonczyc. niestety nie potrafiłam, on tak mnie omotał ze wracalamza kazdym razem gdy obiecywal poprawe. teraz juz minol miesic gdy od niego odeszlam i juz nie wroce

6 lat i jak wyglądał Wasz związek, czym Cię krzywdził? Albo czym Ty jego?

i wreszcie czuje ze ZYJE!!! dziewczyny nie marnujcie zycia z dupami, nie warto. Ja z kobiety usmiechnietej pełnej zycia stałam sie rpzez te lata osobą nieszczesliwa z depresja.

czym mnie krzywdził? miał bardzo ceizski charakter, wiecznie zły wiecznie nie w sosie, ciagle musialam sie z nim obchodzic jak z jajkiem. Wbrew pozorom mnie nie bił nie wyzywał, ale emocjonalnie mnie wykanczał

Lepsze by było pytanie dlaczego Wy, kobiety biegniecie do takich związków i żyć w nich?

Zostawiłam go po 4 letnim związku, a "otrząsnęłam" się od razu:) Byłam z nim dlatego, że bałam się o własne zycie i życie mojej rodziny. Często mnie szantażował, życzę mu partnerki o takim samych charakterze jak on ma. Skurwysyn

Owszem SamotnikXI, dostrzegam element kompletnej głupoty i absurdu trwania w takim związku jak również nigdy nie myślałam, że mnie to spotka, ale widzę teraz, że jest to uzależniający rodzaj emocji od których naprawdę ciężko jest się odciąć

samotnik dobre pytanie z wlasnego doswiadczenia i obserwacji wynika ze w takie zwiazki wikłają się kobiety z niskiem poczuciem własnej wartości, samotne i bojące sie ze nie zasługuja na nic lepszego.

A jak poznaliście tych swoich partnerów to oni nie byli tacy od początku czy np. po pół roku nagle zmienili charakter? Niby na początku wszystko ładnie pięknie, a po jakimś czasie inny człowiek? A może od początku wiedziałyście jaki jest wasz partner a mimo wszystko myślałyście, że go zmienicie?

silna kobieta, pewna siebie nigdy by nie była w takim układzie. Tylko słabe jednostki godza sie na takie cos i są poddawane łatwej manipulacji

samotnik no jasne ze na poczatku było zupełnie inaczej, dopiero po jakims roklu zaczeło wychodzić jaki on jest naprawde i jak ciezki ma charakterek

tak ,masz racje, tez sie uwazam za slaba jednostke, ale mialam w sobie na tyle sily, zeby odejsc!! I teg otez wam zycze-Dziewczyny!! uszu do gory, teraz czas na lepsze zycie, dzis minął 32 dzien bez niego, oddycham pelna piersia!

roznica tylko taka miedzy mna, a wami, ze mnie wykanczalo psychicznie jego picie, lubil sobie wypic. Za rok mial byc slub. jak dobrze,ze do tego nei doszło.. za rok o tej porze mialabym juz męża. Chyba Boska opatrznosc czuwala nade mna.

Ja już 4 miesiące się męczę ze swoim, chcę iść do kina to woli piwo z kumplami, chcę żeby mnie podwiózł do Diory po torebkę to nie ma kasy i wiecznie problemy, w końcu powinien dbać o mnie, ale kończę z tym i tak ta jego kasa ledwo starcza na wynajem i opłaty niech spada.

Dokładnie tak, problem tkwi w niskim poczuciu wartości, które oni sprowadzają do 0 absolutnego...Ja weszłam w ten związek po rozstaniu z wieloletnim partnerem i godziłam się na bycie ze sobą głównie dla seksu, żeby zapomnieć o poprzednim. Idiotka. Z upływem czasu przerodziło się to w 'coś głębszego', teraz twierdzi, że mnie kocha (ja myślałam o nim w ten sposób już od pewnego czasu) i nawet dostrzegam, że się stara. Ale ja nie mogę zapomnieć miesięcy braku szacunku i zdrady 'bo przecież wtedy mnu jeszcze tak nie zależało'. Tak, widzę w tym swoją winę, ale chyba nie mogę brać całej na siebie?

Jola6354- a twoje pieniadze?Bo nie mowisz chyba,ze szukalas glupiego osla do utrzymywania ciebie? :|

No chyba to facet ma łożyć na mnie a nie ja na niego nieee, chce żebym ładnie wyglądała to niech bóóóli.

Ja długo nie mogłam się otrząsnąć z tego. Byliśmy 3,5 roku i mieliśmy plany. W pewnym momencie to wszystko było nie do wytrzymania, ciągłe kłótnie, wyzwiska, niszczenie psychiczne... Na początku nie chciałam wychodzić z domu, bałam się.. wybawieniem dla mnie stał się Internet. Oparcie znalazłam na forum http://www.netkobiety.pl Dziewczyny zrozumiały mnie, potrafiły wszystko wytłumaczyć na spokojnie bez nerwów. Później moje rozmowy toczyły się też na innych forach i tak małymi kroczkami wyszłam z tego. Teraz wiem, że co nas nie zabije to nas wzmocni.

Jola6354 -- co za plytkie myslenie..... ;| podziwiam ha ha ha