Paniczny lęk. Jak sobie z nim radzić?

Mój problem może wydać się dziwny, ale mam nadzieję, że ktoś mi coś poradzi. Moje koleżanki boją się wychodzić za mąż i rodzić dzieci z jednego względu: kasa. Boją się, że stracą pracę i nie będą miały jak utrzymać dziecka, siebie i męża. Ja mam zgoła odmienny problem. Panicznie boję się zakładać rodzinę i urodzić dziecko, ponieważ wstydzę się siebie i swojego ciała. Nie wyobrażam sobie, że kiedykolwiek dojdzie do jakiegokolwiek zbliżenia z mężczyzną, nie mówiąc już o rodzeniu dzieci. Jeszcze nigdy nie pokazałam się nikomu nago. Moja przyjaciółka normalnie przebiera się przy mnie, a ja przy niej nie potrafię. Nigdy nie byłam u ginekologa i wiem, że nigdy nie pójdę. U normalnego lekarza też nie byłam już z 10 lat. Jak walczyć z tą "fobią"? Macie jakieś porady?

zblizenie z mezczyzna pierwsze mam za soba :( nie znosze swojego ciala :( nienawidze go, chociaz doceniam ze jest zdrowe, ale... nie jest takie jak byc powinno :(

no, ale Ty masz już to za sobą. a ja nie i nigdy mieć nie będę.

ile masz lat?

co z tego ze mam za soba.... jak wiecej sie chyba nie odwaze :( kompletnie nie akceptuje swojego ciala, a skoro ja go nie akceptuje, to jak ktos inny mialby zaakceptowac?

23 lata. dlaczego siebie nie akceptujesz? chciałabyś mieć kiedyś rodzinę, dzieci? a może inaczej- czy byłabyś w stanie mieć rodzinę i dzieci?

byc w stanie moze bym byla... ale panicznie boje sie ciazy i porodu, duzo bardziej niz seksu i bliskosci fizycznej.

ludzie skonczcie pierdolic i cieszcie sie tym co macie. naogladaja sie sfotoszopowanych zdjec cial ktore tez nie sa idealne a poprawiane w programach, kobiety promowane po operacjach plastycznych. NIKT NIE EJST IDEALNY i facet z ktorym sie bedziesz kochala zapewne tez idealem nie ejst wiec skoncz sie zadreczac i zyj normalnie...co zrobisz jak przyjda prawdziwe problemy??

prawdziwe problemy tez mam. to tylko kropelka w morzu. nie jestem glupią nastką, wiem jak wyglada normalne, zdrowe ludzkie ciało, a nie wyfotoszopowane. moje takie nie jest. i pewnie nie będzie. nie kazdy ma to szczescie w zyciu byc takim jak inni :(

przyznam szczerze, że na ten moment nie mam problemów, więc może dlatego myślę o bzdurach. nie jest to myślenie obsesyjne, ale jednak czasami do głowy przychodzą mi głupie myśli. jeżeli nie chcesz o tym czytać, to nie czytaj. piszę na forum, bo nikomu w prawdziwym życiu o tym nie powiem.

myslisz zektoś jest z tobą dlatego ze jestes idelana ?

a co z twoim cialem jest nie tak???

jestem tak nieidealna ze nikogo do siebie i tak nie dopuszczam

pieszę ci dziecko na otrzęsiny!! otrzaśnij się !! garbata czy bez rak i nog nie jestes ....to ze piszę dosyć ostro to wg ciebie jest chamskie?? opamiętaj się dziecko przeciez ci slodzic i wspolczuc nie bede a jak widac komenatrze nierpzychylne i ostre sa niemile widziane

ale mnie nie interesuje ton twoich wypowiedzi. chcę porozmawiać z ludźmi, którzy mają podobny problem, albo ten problem rozumieją, a nie osobami, które chcą mną wstrząsnąć dla mojego dobra. rozumiesz?

otrzęsiny? jeżeli nazywasz mnie dzieckiem, to sama wykaż się jakąś merytoryką.

ja rozumiem doskonale ten problem. i radze sobie z nim tak, ze nadal trwam w samotnosci.

a ile masz lat? jakie jest podłoże tego problemu? czy to się pojawiło u Ciebie po jakimś wydarzeniu?

zawsze wstydzilam sie swego ciala bo nie wyglada tak, jak u innych zdrowych osob :(

a co z nim konkretnie nie tak?

nie chce o tym mowic :( ­ a co z Toba jest nie tak? jak to sie zaczelo?

wszystko mi się w sobie nie podoba. nie ma jednej cechy, szczegółu wyglądu, który wydawałby mi się ok. nie podoba mi się moje ciało, twarz, włosy, oczy. kompletnie nic. i cały czas mam poczucie, że gdyby jakiś facet spojrzał na mnie nagą, to by zwrócił, wszystko co zjadł.

a ile masz lat?

pisałam już, 23 lata.